Η Τζένη, η κατσαρίδα...

( Όπα, το Τζενάκι... )

Κι αφού τα είπε όλα αυτά, του γύρισε την πλάτη
κι ευθύς απομακρύνθηκε, φουριόζα και τρεχάτη...

Ο κατσαρίδος έμεινε άφωνος, μπερδεμένος,
του ήρθε κατακέφαλα, σάστισε ο καημένος...

Τί τάχα είπε η Τζένη μας? Δεν έπιασε ούτε λέξη
μα έτρεξε ξωπίσω της, τον είχε πια μαγέψει...

"τζενη μου, σε παρακαλω, θα κανω ο, τι ζητησεις
απο αναδιαρθρωση μεχρι και επενδυσεις...

στασου λιγακι, να χαρεις, μην τρεχεις σαν το ατι
κι αν θελεις και εγγυηση, σου βαζω αμανατι

τη δολια την καρδουλα μου που λιωνει και στεναζει,
σαν το ψαρακι σπαρταρα, πεθαινει απ το μαραζι...

( παρασυρθηκα? )