Η Τζένη, η κατσαρίδα...

Σ' ένα υπόγειο υγρό, γεμάτο παλιατζούρες
που ήταν καταφύγιο για διάφορους μαστούρες,

είδε της ζήσης πρώτο φως, η Τζένη, η κατσαρίδα
που, καταβάθος, έμοιαζε λιγάκι με ακρίδα

και πήρε το δρόμο στη ζωή μαζι με τόσες άλλες,
ν' ανακαλύψει ισόγεια, παλεύοντας στις σκάλες...

Η μάνα της αγρίευε, μονάκριβη ήταν κόρη
- παρακαλουσε ολημερίς, να μην της βγει αγόρι -

γιατί ένα έθιμο παλιό, ήθελε ο κατσαρίδος
να γίνεται ο φύλακας σ' ολόκληρο το είδος

και να περνάει τη ζωή φυλάγοντας τα νώτα,
σήμα να στελνει στο λαό, μόλις ανάβαν φώτα...

διότι, ως γνωστον, η κατσαρις αρεσκεται εις το σκοτος
( ειναι της επιβιωσης, μεγας κανων και πρωτος )...

( ε...δηλαδη, λεω τωρα εγω, ετσι εχω ακουσει
πως μολις αναψει ενα φως, σκορπαει το λεφουσι )...

ουτως ειπειν, τα αρσενικα φερονται τοιουτοτροπως...
( σιγα ρε, τους τεμπεληδες, τους κατσιασε ο κοπος )...


Υ.Γ. αλλο....ζωακι παιζει? απ το κακο στο χειροτερο παμε...

( Έχω και κάτι σε φίδι, σε ασβό και σε κουνούπια, ενδιαφέρεσαι? )

( οχι, ευχαριστω... )

η κατσαριδα μας, λοιπον, που την ελεγαν τζενη,

( τζενη λεν και τη θεια μου, σαν αναγνωστρια μπαινει,
το λεω μην παθουμε ζημια, μην μπει και το διαβασει
κι ερθει τρεχατη να με βρει κι απ το λαιμο με πιασει... )

η κατσαριδα μας, λοιπον, που ηταν και πονηρουλα,
εμπαινε οπου εβρισκε, συρταρια και μπαουλα...

( αν και θα προτιμουσα τον ασβο )

του κακου η μανα φωναζε, " κορη μου παινεμενη,
ελα εδω, μωρη ζαβη, το teza  περιμενει"...

( κανονικα κι ως ειθιστε, το τζενη δεν ταιριαζει,
τερεζα επρεπε να πεις, πιο πιστευτο να μοιαζει )...

μα η κορη της δεν ακουγε, αλωνιζε με χαρη
κι ενα βιβλιο διαβαζε που βρηκε στο συρταρι...

tt

( τζενη, ειναι μια πρωην μου
κι αν θελετε "τερεζα",
τωρα σας το υποσχομαι,
σας ριχνω ολους teza...

δεν λεω, απο τις ομορφες,
πιο ομορφη δεν ειδα
αλλα απο συμπεριφορα
θυμιζε.....κατσαριδα...

οπως κι η συνονοματη,
εψαχνε στο συρταρι,
μεχρι που ανακαλυψε,
αλλη πως ειχα παρει...

στο τηλεφωνο, εννοω... )

Στο θέμα μας, παρακαλώ, που είναι η κατσαρίδα...
Είστε φυγόπονοι όλοι σας, ξάπλα κι εφημερίδα...

Ο ένας κάνει σχόλια, ο άλλος πρώην θυμάται,
για θείες αναφέρετε, δεν ξέρω που το πάτε...

Η κατσαρίδα μας, λοιπόν, η ομορφούλα Τζένη,
απ' το συρτάρι ξεκινά κι απ' το μπαούλο βγαίνει...

Παρέλειψα να σας το πωκαι σας ζητω συγνώμη,
μια διευκρίνηση, παιδιά, πρέπει να κανω ακόμη...

Η Τζένη, η κατσαρίδα μας, είναι ....αλλοδαπίσια,
έχει μεσαίο όνομα σαν τα καλα κορίτσια...

Τζένη - Τερέζα Κάτσαρμαν, όλο το όνομά της
μα όλοι Τζένη την ξέρουνε, το λέει και η μαμά της...

σωστος...τοτε...

εχω τη γνωμη πως καλως δεν εβαλες τερεζα,
θυμιζει τα...οικεια κακα που προκαλει το teza...

η αληθεια ειναι, καποτε, σαν κατσαριδοκτόνο,
εκανε θραυση φοβερη και προκαλουσε φονο...

αλλα στη δευτερη γενια και απο κει και περα
σαν βιταμινη εγινε κι ολες τα βγαζαν περα...


tt

Οι κατσαριδογενετιστές τη σύνθεσή του βρήκαν
και στο κατσαριδοDNA στο άψε σβήσε μπήκαν…

Την αλυσίδα άλλαξαν, πέρασαν νέους κρίκους
και στον αέρα τίναξαν τους χημικούς τους τύπους…

HELLO!!

Συγνώμη αν σας ενοχλώ, μα μια ερωτησούλα…
Τι γίνεται με τη μικρή, γλυκιά κατσαριδούλα?

ε?ναι...

λοιπον, η κατσαριδα μας ( το "μας" κι αν μου αρεσει,
δε λεω, βρε, τη συμπαθησα κι ας ειναι σκετο ....λεσι )...

μας ειχε μεινει καπου εκει που διαβαζε βιβλιο
σ ενα συρταρι σκοτεινο, υγρο, στενο και κρυο...

κι οπως το χερι απλωσε και γυρισε σελιδα,
νασου πετιεται ξαφνικα μια μαυρη κατσαριδα...

( τι ήθελες να πεταχτει? ο κιτσος, το τριζονι?
που ολα τα σφαζει με τη μια, ολα τα μαχαιρωνει? )

μια κατσαριδα ομορφη, στιλπνη, γεροδεμενη,
με ματι μαυρο κι εξυπνο και μυτη σμιλεμενη...

( μπα, δεν μπορει, τρελαινομαι, τι λεω η κακομοιρα?
μια κατσαριδα επαινω...παλι ληγμενα πηρα? )

ταραχτηκε η τζενη μας, παγωσαν τα φτερα της
και σαν ταμπουρλο χτυπησε η κατσαριδοκαρδια της...

- με συγχωρεις, κοπελα μου, σε τρομαξα, νομιζω
μα βρηκα χρονο ελευθερο και ψιλοσυγυριζω...

- α! μα, μη νοιαζεστε για με και καντε τη δουλεια σας,
στραφειτε απερισπαστος προς τα καθηκοντα σας...

Ουφ!! Ευτυχώς τον πρόλαβα τον Ιωσήφ - Latino,
καραδοκούσα κι έφτασα, τσακ, στο σημείο εκείνο,

που όλο και θα άρχιζε μια κάποια γνωριμία
και με τα.....ονοματάκια τους θα έφτιαχνε ιστορία...

Έλεγα, τώρα θα φανεί και θα με σταματήσει,
"ποιο είν' τ' ονοματάκι σας" θα θέλει να ρωτήσει...

μα η γνωστη η τζενη μας, η τζενη η κατσαριδα..
παντα γλυκια και ομορφη και στο μυαλο ατσιδα...

με την εξυπναδα της και την καπατσοσυνη...
τον εβαλε σε μια γωνια εξηγηση να δινει...

ολα ηθελε να τα δει ολα να τα γνωρισει...
και το υγρο υπογειο πισω αν το αφησει...

- Για πες μου, κατσαρίδε μου, πώς είν' ο κόσμος έξω?
Αν δεν μπορέσω να τον δω, να ξέρεις, θα τα παίξω...

Θέλω να μάθω πιο πολλά απ' όσα τα βιβλία,
και να τον κρίνω δεν μπορώ με μια φωτογραφία...

Θέλω να πάω διακοπές, να δω τα άλλα μέρη
και ψάχνω κάποιον να μου πει όλα τα όσα ξέρει...

ρε παιδια......αχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Ο κατσαρίδος άρχισε με πάθος να μιλάει
κι ό, τι στον κόσμο ολόκληρο είδε, να μολογάει...

Ταξίδια έκανε πολλά σ' ανατολή και δύση,
δωμάτιο για δωμάτια, αυτός δεν είχε αφήσει...

Για την κουζίνα μίλησε, της είπε για τραπέζια
και πως το μπανιο του έπαιρνε μέσα στα πετιμέζια...

Για όλες τις βόλτες που έφερε στου πάγκου τα λημέρια
και για τα σκεύη που άγγιξαν και τα οχτώ του χέρια...

της ειπε για τα φαγητα που ειχε δοκιμασει
κι ολες τις γευσεις που ηξερε ( που ειχε το...φαρασι )...

τον κινδυνο που περασε κι ολη την αγωνια
οταν μια γοβα μυτερη τον ειχε στη γωνια...

την κριση πως την επαθε σαν teza ειχε εισπνευσει
και πως δεν ξεχασε ποτε την τοσο απαισια γευση...

( μπλιααααχ! ωωωχ! γκρμμμμ! βρρρρμμμ! οκ, μου περασε... )

( α ρε, μπαγασα marios, μην και σε συναντησω,
εχω δυο λογια να σου πω και να σε ξεφ.... και να στα εκφωνησω... )

τον ακουγε η τζενη μας με ανοιχτο το στομα,
περιμενε περιχαρης κια αλλα ν ακουσει ακομα...

κι ενω της εξιστοραγε τι ειναι το ψυγειο,
μια κατσαριδα φανηκε πισω απ το γραφειο...

ηταν μεγαλη, μελαμψη και λιγο σιτεμενη,
τον κατσαριδο καρφωσε και ειπε αγριεμενη...

"εδω μου εισαι, πουλακι μου"? τρεμοπαιζε η φωνη της
κι ο κατσαριδος ενιωσε πως εβγαινε η οργη της...

"εγω, βρε αχαιρευτε, σ εστειλα για σκουπιδια
και συ στοργγυλοκαθησες και μ εγραψες στ.......παλια σου τα παπουτσια?


tt

οπα, ρε γιαννα, τι μας λες?
τι ειπε η κατσαριδα?
πουλακι τον προσφωνησε
η λαθος θα το ειδα?

τηρουμενης της φυσης της
και της αναλογιας,
θελω να κανω ενσταση
στη ρηση της κυριας...

κανονικα θα επρεπε
αντι για το πουλακι
καπως αλλιως να ελεγε
π.χ. νυχτεριδακι...

αν ομοιος τον ομοιο λεμε "αει πελαζει"
σου δινω δικιο απολυτο, αυτο ειναι που ταιριαζει...

ειπες ποτε σε φιλο σου, "ελα βρε κατσαριδα"?
η μηπως τον προσφώνησες "ομορφη νυχτεριδα"?

ας κλεισει η παρενθεση και που ειχαμε μεινει?
α! εκει που η νεοφερτη ουρλιαζει και ξεδινει..

οχι που δε θα εβρισκα κατι αλλο να ρωτησω,
το βρηκα διφορουμενο και θα το αναλυσω...

ειπωθηκε τον εστειλε σκουπιδια να πεταξει?
η για σκουπιδια οπου βρει να παει και να τα ψαξει?