Ζηλεια...αχ! αυτη η ζηλεια...

ειναι το πιο σπουδαιο που μ εμαθε salina την ευγνωμονω

salina έγραψε:αχ !!!! τι κάνει η ζήλια .....ε!!! cooper...απορώ ποια σε έμαθε να μην ζηλεύεις ...λάθος μάθημα σου έκανε........

ισως και οχι, ισως και οχι...αλλα και λαθος να ειναι, ισως να βγει σε καλο...

ζηλια και ζηλος, το ενα ειναι προυποθεση και αποτελεσμα του αλλου, ολα καλα και αγια μεχρι να μετατραπουν σε παθολογικη κατασταση...φιλαυτια, εγωισμος, φθονος...

δυστυχως, προκαλει προβλημα και ευτυχως, προκαλει συναγωνισμο με εκπληκτικα αποτελεσματα

Πάντα μ'άρεσε να με ζηλεύουν και να με θαυμάζουν...

Έχω πολλές φορές θαυμάσει, αλλά καμία φορά ζηλέψει...αλήθεια...

Ελπίζω να μην χρειαστεί ποτέ...

η ζηλεια ειναι αποτελεσμα συγκρισης, οπως ειναι και ο θαυμασμος...αν αφησουμε τις λεξεις με την πρωταρχικη τους σημασια και πο δυο ειναι θεμα ιδιοσυγκρασιας και επιδιωξεων του καθενος αλλα και οι δυο δρουν με το σωστο τροπο...
η υγιης ζηλεια ειναι το Α και το Ω...

petra_ έγραψε:ζηλευουμε, ζηλευουμε? μα γιατι? ποτε και πως? αποτελεσμα?

ζηλευουμε αλλά έχω φυτεύσει καλά στο μυαλό μου και την έννοια "αμα θέλει να απιστίσει μπορεί να το κάνει ακόμα και μέσα από κλουβί". Οπότε δεν πολύσκάω, ούτε τρελένομαι.

Είναι δεδομένο πως όσο πιο ακραίο είναι το εταίρο, ειτε αυτό είναι άκρο ζήλειας είτε εμπιστοσύνης, τόσο πιο μεγάλες οι πιθανότητες απιστίας. Εκτός αυτού η πολύ ζήλεια και η πολύ εμπιστοσύνη οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη δυστυχία και στον χωρίσμο.


και εδώ μέτρον άριστον

αφου αναφερθηκες στην ερωτικη ζηλεια....θεωρω οτι ειναι η χειροτερη μορφη απο ενα σημειο και μετα και ευκολα μπορει να φτασει στον παραλογισμο, στη τρελα και στο εγκλημα...

Οι υπόλοιπες ζήλειες... είναι ασχολίαστες...

Οι υπόλοιπες ζήλειες είναι και οι πιο σημαντικές γιατί στο σωστό βαθμό μας ανοίγουν το δρόμο για την πρόοδο οπότε, μ αυτή την έννοια, ναι, δεν αφορούν, ίσως το θέμα μας!

Η ζηλεια δεν ανοιγει το δρόμο σε τιποτα!

η ζηλεια ειναι η κινητηρια δυναμη για τα παντα...εχει πολλα επιπεδα, ξεκιναει απο φθονο και φτανει στο παραπονο που μας κανει να αντιδρασουμε και να προσπαθησουμε για το καλυτερο. ακομα και ο θαυμασμος ειναι ζηλεια, μια ζηλεια δημιουργικη και αποτελεσματικη....σκεψου το λιγακι...

mixaela_ έγραψε:η ζηλεια ειναι η κινητηρια δυναμη για τα παντα...εχει πολλα επιπεδα, ξεκιναει απο φθονο και φτανει στο παραπονο που μας κανει να αντιδρασουμε και να προσπαθησουμε για το καλυτερο. ακομα και ο θαυμασμος ειναι ζηλεια, μια ζηλεια δημιουργικη και αποτελεσματικη....σκεψου το λιγακι...

Ο θαυμασμος ειναι θαυμασμος και οχι ζηλια.
Μπορει ο θαυμασμος να οδηγήσει στον μιμητισμο αλλα δεν ειναι ζηλια.

Ο φθονος ειναι ενα απο τα αποτελεσματα της ζήλιας.

Η ζήλια δεν ειναι κινητηρια δύναμη ειναι συναισθημα με κακες συνεπειες!

Η ζήλια ειναι ζήλια.

ο ανταγωνισμός μπορει να φέρει προοδο
η συγκριση μπορεί να φέρει πρόοδο
η θέληση, τα όνειρα.
κλπ...


συμφωνα με τον Τριαναφυλλιδη:


ζήλια η [zía] O25α : α. το συναίσθημα από το οποίο κατέχεται κάποιος, όταν επιθυμεί κτ. που ανήκει σε άλλον και γι΄ αυτό λυπάται ή φθονεί· (πρβ. ζηλοφθονία, ζηλοτυπία): Aνόητη / νοσηρή / παθολογική ~. Aπό τη ~ του θέλησε το κακό μας. Παιδική ~. Πάει να σκάσει από τη ~ του. ΠAP Nα ΄ταν η ~ ψώρα* / η ~ αν ήταν ψώρα*, θα γέμιζε / κόλλαγε όλη η χώρα. || αμφιβολία για την ερωτική ή συζυγική πίστη: Eρωτική / συζυγική ~. ΦP τον τρώει η ~, βασανίζεται από πολλή ζήλια, ζηλεύει πολύ. β. ενέργεια, συμπεριφορά που δείχνει ζήλια: Έλα τώρα, άσε τις ζήλιες. [μσν. ζήλια < ζηλία (υποχωρ. για αποφυγή της χασμ.) < αρχ. ζηλ(ῶ) `ζηλεύω΄ -ία]

αν περιμενεις απο ενα απλο λεξικο να σου εξηγησει τι ειναι ζηλεια παει το παιχνιδι, το εχασες....
εχουν γραφτει αναλυσεις επι αναλυσεων για το θεμα, xrisimo kouneli...
ισως θα ηταν πιο xrisimo να το δεις το θεμα καπως πιο φιλοσοφημενα...και αν ολα τα βρισκαμε μεσα στα λεξικα, τα εξειδικευμενα βιβλια γιατι γραφονται? για χαβαλε?

το "πιο φιλοσοφημενα" εχει φτάσει αρκετους απο εμας σημερα να παρεξηγουμε διαφορες εννοιες, να μη ξερουμε γιατι πράγμα μιλάμε και να παρουσιάζουμε τα ελλατωματα και τα μειωνεκτηματα σαν προτερηματα!


Αλλο αμπελοφιλοσοφία και αλλο φιλοσοφια επισης. Στο παρον επιπεδο λοιπον για μενα η ζηλεια είναι κατι κακο χωρις διακυμανσεις.

Προτειμω να βρω τις σωστες εννοιες να εκφρασω ενα συναισθημα και μια πράξη μου παρα να τις ομαδοποιησω σε μια και κατ επεκταση να διαστρευλωσω την εννοια της γιατι απλα δε μου ερχονται στο μυαλο οι έννοιες που μπορουν να εκφράσουν τα όσα θέλω να πω.


Πανω σε πολλα συναισθήματα έχουν γραφτεί δεκάδες βιβλια υποστιρίζοντας δεκαδες απόψεις, πολλές απο τις οποίες είναι αντίθετες μεταξύ τους.


Το πιο χαμένο παιχνίδι ειναι το παιχνίδι της διαστρευλωσης και της ημιμαθειας που διακατεχει αρκετους, αν οχι τους περισσοτερους, τουλαχιστον ελληνες, σήμερα.


Επισής αν ο σκοπος ειναι να γράψω μια δυο γραμμες για να πω αυτό που θέλω, θα κοιταξω τότε να επιλέξω τις λέξεις μου μια μια. Κατ εσενα μπορεί να χασω το παιχνιδι, όμως κατ εμένα αυτός ειναι ο μονος τρόπος αποδεδειγμενα να το κερδίσεις.

και οι αλλοι τι κανουν? λενε αυτο που δε θελουν? ο καθενας απλωνει τα ποδια του αναλογα με το παπλωμα...

οα μου επιτρεψεις να σου πω οτι μιλαω για το κοινως αποδεκτο και οχι για διαφορα που γραφει ο καθε τσαρλατανος. οι αρχαιοι ελληνες φιλοσοφοι που καταπιαστηκαν με το θεμα, οπως και με αλλα απειρα θεματα, με βρισκουν συμφωνη σε πολλα..
η διαφορα ειναι οτι πιστευα και ειχα κατασταλαξει σε ορισμενα θεματα πριν ακομα διαβασω, οχι ολους, αλιμονο, αλλα εστω τα πιο βασικα...
αλλα και ανεξαρτητα απ αυτο, εδω γραφω για το πως το νιωθω εγω και οχι πως μου το περασε καποιος αλλος...

τα παιχνιδια κερδιζονται μονο αν θελεις να κερδισεις....

Δεν ξέρω πολλους που θέλουν να χάνουν. Βασικά δεν ξέρω κανένα που να θέλει να χάνει και ταυτόχρονα να μην διακατέχεται από ηττοπάθεια ή απο κάποιου ειδους αυτοκαταστροφη. Ισως πάλι να μη ξερω πολυ κοσμο!

Το κοινώς αποδεκτό δεν είναι κατ εμένα και ταυτόχρονα καλό σε όλες τις περιπτώσεις. Δεν διαφωνω να αποδεχόμαστε την κοινη γνώμη ως επι το πλείστον αλλά όταν βρούμε κάτι που φαντάζει ή ειναι λάθος, δεν είναι και κακό να το επισημαίνουμε ώς λάθος.

Στη προκείμενη η αδιάλακτη απόψη μου είναι ζηλια = κακο

Ολοι μας και παντου, μιλαμε, γράφουμε, συμπεριφερόμαστε όπως μας πέρασε το περιβάλον μας και όχι όπως νιώθουμε εμείς

Αν θες μπορουμε να φιλοσοφίσουμε το παράδοξο

"πως το κακό έφερε το καλο"












(Στο τέλος θα νομίζεις ότι σου πάω κόντρα και όχι πως έχω διαφορετικές απόψεις )

εσυ λες οτι θα νομιζω...χαιρομαι με τις διαφορετικες αποψεις, παντα...και ειδικα οταν εκφραζονται με το σωστο τροπο...

η ζηλεια που εκφραζεται σαν παραπονο και οχι σαν φθονος ειναι συναισθημα που μας οδηγει να γινουμε καλυτεροι... αν ο ενας λαος δε ζηλευε τα επιτευγματα του αλλου δεν θα υπηρχε αμιλλα και επομενως ουτε πολιτισμος...

mixaela_ έγραψε:εσυ λες οτι θα νομιζω...χαιρομαι με τις διαφορετικες αποψεις, παντα...και ειδικα οταν εκφραζονται με το σωστο τροπο...

η ζηλεια που εκφραζεται σαν παραπονο και οχι σαν φθονος ειναι συναισθημα που μας οδηγει να γινουμε καλυτεροι... αν ο ενας λαος δε ζηλευε τα επιτευγματα του αλλου δεν θα υπηρχε αμιλλα και επομενως ουτε πολιτισμος...

ολα όσα γράφω πριν λένε: δε θα το ονομαζα ζήλια.

θα θες να το ονομασεις ζηλια, είναι αλλο θέμα. Προσωπικά θα έλεγα θέληση για πρόοδο, θα το έλεγα θεληση για πρωτοπορια ή για κυριαρχία. Δε θα έγραφα σε καλη συζητηση "ζηλευω την πρωτιά του τάδε" θα έγραφα "θαυμαζω τον τάδε, μπορώ να γίνω καλύτερος".

Γενικώς τώρα που το σκέφτομαι την λέξη ζήλια τα ρηματα και τους χρόνους της δε θα χρησιμοποιώ καθόλου για μένα πέρα απο τον ερωτικό τομέα!

για να υπαρχει ζηλεια δεν πρεπει να υπαρχει ενας ακομα, τουλαχιστον? αρα γινεται μια συγκριση....και απο μια συγκριση, κατα κανονα, ο ενας ειναι καλυτερος.... αρα δες το κι ετσι...

Οπως και να το δω, θα το ονομαζα αλλιως, προσπαθώντας να δώσω μια σωστοτερη λέξη!

παράδειγμα, δε θα ελεγα ζηλεια θα ελεγα θαυμασμος. Οχι δεν τα συγχέω μεταξύ τους. Εχουν διαφορετικές έννοιες!

για μενα ειναι η σωστη λεξη...
η ζηλεια εχει αγκαθακια εχει και αγκαθαρες ( για να μην πω παλουκακια ).

kokosimos έγραψε:Οι υπόλοιπες ζήλειες είναι και οι πιο σημαντικές γιατί στο σωστό βαθμό μας ανοίγουν το δρόμο για την πρόοδο οπότε, μ αυτή την έννοια, ναι, δεν αφορούν, ίσως το θέμα μας!

Να προσθέσω μόνο, ότι χωρίς τη σωστή δόση ζήλιας ( και ζήλειας ) θα είμαστε ακόμα στις σπηλιές.

ζηλεψα μια μερα, επαιζε λυρα ο ξαδερφος μου! ευτυχως γιατι αν δεν ειχα ζηλεψει δεν θα πηγαινα στο ωδειο για να γινω σαν κι αυτον.

Ζηλεύω που κάποιοι βρίσκουν θησαυρούς.....Και μυρωδιές.......Αλλά μετά ζηλεύουν κι αυτοί......Γιατί το όνειρο είναι αλλιώς.......

ζηλευω οσους με ζηλευουν......