Άγαπη.....πόνος......είναι τόσο συγγενικά???

Άγαπη μια τοσο δα λέξη κιώμος σημαίνει τοσα πολλά....
Κόμπος στο στομάχι......ανεβοκατέβασμα θερμοκρασίας......η σκέψη του ίδιου προσώπου που δεν λέει να ξεκολλήσει απο το μυαλό.....
Μετά οπως και να έχει αργα ή γρίγορα έρχετε ο πόνος....Έχω ακούσει απο πολλούς να συγχέουν την αγάπη με τον πόνο....
Γιατί όμως...?????Γιατί???? Εγώ έχω μάθει αγάπη σημαίνει χαρά ευτυχία.....
Άλλους ανθρώπους αυτο το βέλος που ο άτιμος φτεροτός θεός πετάει, δεν τους έχει αγγίξει καν.....
Για άλλους ανθρώπους είναι άτυχοι λέει επειδή δεν αγάπησαν δεν ένιωσαν την χαρά του να είσαι ερωτευμένος....
Άν όμως αγάπη σημαίνει πόνος τι να την κάνω.............?????

αγαπη χωρις πονο δεν γινεται...ο πονος ειναι προκαταβολικος, ειναι ενα συναισθημα που σου δειχνει με την ταυτοχρονη παρουσια του πως στην αγαπη, στον ερωτα πρεπει να εισαι σε επαγρυπνηση...
αν πιστεψουμε οτι ο πραγματικος ερωτας μας πλησιαζει μια φορα στη ζωη μας, ειναι σιγουρα αυτη που νιωθουμε αγαπη και πονο μαζι...αρα, το δεν εγαπησαν ειναι σχετικο, απλα δεν ηρθε και γι αυτους ο μεγαλος ερωτας...μπορει να συμβει και στα ογδοντα τους...

Δηλαδή άμα νιώθω και αγάπη και πόνο έχει έρθει η αγάπη αυτή..............?????

Ο Αριστοτέλης είπε : Όλες οι ανθρώπινες πράξεις έχουν ως αίτιο ένα από τα εξής επτά: τύχη, φύση, παρόρμηση, συνήθεια, λογική, πάθος, πόθο...
Αν δεχτούμε ότι αληθεύει, πολύ απλά, έχουμε φτάσει στον πόνο όταν δώσουμε όλα μας τον εαυτό...

Μάλλον, φίλε μου...

Billis έγραψε:Δηλαδή άμα νιώθω και αγάπη και πόνο έχει έρθει η αγάπη αυτή..............?????

το να νιώσεις πόνο για την αγάπη, πιστεύω, ότι σημαίνει κάτι, που για σένα είναι σημαντικό.. αν ήταν αλλιώς τα πράγματα, θα σου ήταν αδιάφορα, και έτσι, δεν θα ένιωθες πόνο.. οπότε.. χμμμ.. για δώσε τώρα απάντηση στο ερώτημά σου..

η πραγματικη αγαπη ποναει, ειναι μια προσφορα χωρις απαιτηση ανταποδωσης κι αυτο ειναι που την αφηνει εκτεθιμενη σε αγωνιες, πονους, ξεσπασματα και φοβους...
δεν παυει να υπαρχει ποτε, κρυβεται μεσα μας και υποβοσκει γιατι δεν ειναι δημιουργημα πνευματικης διεργασιας αλλα συναισθημα, το ανωτερο απ ολα, αρα και αφθαρτο...
η πραγματικη αγαπη, ομως...

M+A έγραψε:

Billis έγραψε:Δηλαδή άμα νιώθω και αγάπη και πόνο έχει έρθει η αγάπη αυτή..............?????

το να νιώσεις πόνο για την αγάπη, πιστεύω, ότι σημαίνει κάτι, που για σένα είναι σημαντικό.. αν ήταν αλλιώς τα πράγματα, θα σου ήταν αδιάφορα, και έτσι, δεν θα ένιωθες πόνο.. οπότε.. χμμμ.. για δώσε τώρα απάντηση στο ερώτημά σου..

Να δώσω απάντηση αλλά ουτε και γω ξέρω είμα τόσο μπερδεμένος....οντως το να νιώθεις πονο σημαίνει πως για το πρόσωπο που τα νιώθεις αυτα............. σημαίνει τόσα πολλά για σένα..........................................

αυτό νομίζω και εγώ.. το να επιμένεις για αυτή την αγάπη, το να προσπαθείς, το να την κυνηγάς (την αγάπη αυτή), πιστεύω, πως ......... νιώθεις και πεταλουδίτσες στην κοιλίτσα όταν την βλέπεις?? ε, τότε είσαι κομπλέ!!

καλως ηρθες στο κλαμπ, billis...τα μελη ειναι καθε ηλικιας, δεν ξερεις ποτε θα σου τυχει...
τυχερα τα μικροτερα, λιγο ατυχα τα μεγαλυτερα...η και το αντιθετο..

εσυ ανηκεις στους πρωτους...

M+A έγραψε:αυτό νομίζω και εγώ.. το να επιμένεις για αυτή την αγάπη, το να προσπαθείς, το να την κυνηγάς (την αγάπη αυτή), πιστεύω, πως ......... νιώθεις και πεταλουδίτσες στην κοιλίτσα όταν την βλέπεις?? ε, τότε είσαι κομπλέ!!

Ναί όμως είναι απο τις δύσκολες περιπτώσεις.....Πάνε όλα καλά δεν λέω......αλλά........δεν ξέρω φοβάμαι, μην την χάσω με το παραμικρό λάθος.....Συγχρόνως νιώθω και το αίσθημα του πόνου, χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο.....Όλο αυτό είναι μια ανακατοσούρα συναισθημάτων που κάνει το στομάχι σου κόμπο.................

γιατί να φοβάσαι αφού πηγαίνουν όλα καλά? μήπως δεν σε κάνει να αισθάνεσαι σίγουρος απέναντί της? "το παραμικρό λάθος" που λες, δεν νομίζω να ήταν αιτία χωρισμού, παρά....'ευκαιρία' χωρισμού..

να είσαι ο εαυτός σου.. κατά προτίμηση, ο καλύτερος ο εαυτός σου!!

M+A έγραψε:γιατί να φοβάσαι αφού πηγαίνουν όλα καλά? μήπως δεν σε κάνει να αισθάνεσαι σίγουρος απέναντί της? "το παραμικρό λάθος" που λες, δεν νομίζω να ήταν αιτία χωρισμού, παρά....'ευκαιρία' χωρισμού..

να είσαι ο εαυτός σου.. κατά προτίμηση, ο καλύτερος ο εαυτός σου!!

Πάντα ήμουν....Και πάντα θα είμαι....γιατι για μένα αυτην την στιγμή πιστεύω είναι οτι καλύτερο μου έχει συμβεί.....................

τα λαθη δυναμωνουν τα συναισθηματα οταν τα παραδεχομαστε και μετανιωνουμε ειλικρινα...

Billis έγραψε:Πάντα ήμουν....Και πάντα θα είμαι....γιατι για μένα αυτην την στιγμή πιστεύω είναι οτι καλύτερο μου έχει συμβεί.....................

μπράβο!! (επιτέλους κάποιος που να με καταλαβαίνει εδώ μέσα.. )

dakos έγραψε:τα λαθη δυναμωνουν τα συναισθηματα οταν τα παραδεχομαστε και μετανιωνουμε ειλικρινα...

ναι.. αλλά πρόσεξε.. τα 'παραμικρά λάθη'.. άμα είναι και 'λαθάρες', τι να το κάνεις?! Υ.Γ.: τότε είναι που πονάς!!

Δεν νομίζω να είναι λαθάρες......απλά......δεν ξέρω......ειλικρινά.....

όχι μπίλη.. απλά ήθελα να διευκρινήσω τα 'ειδών λάθη', διότι δεν μπορείς τον άλλον να τον συγχωρείς συνέχεια, όταν εσύ πονάς.. κατάλαβες? θέλω να πω, με λίγα λόγια, αναλόγος τα λάθη!! έτσι πιστεύω εγώ..

μιλας για λαθη που εκανες η που, πιθανον να κανεις? για το πρωτο ειναι απλος ο χειρισμος, τα εξομολογεισαι...
για το δευτερο, εχεις δικιο...ειναι κι αυτο ενα μερος του πονου...

dakos έγραψε:μιλας για λαθη που εκανες η που, πιθανον να κανεις? για το πρωτο ειναι απλος ο χειρισμος, τα εξομολογεισαι...
για το δευτερο, εχεις δικιο...ειναι κι αυτο ενα μερος του πονου...

Για λάθη που πιθανόν να κάνω, το διευκρίνισα πιο πάνω λέγοντας πως....φοβάμαι μην την χάσω με το παραμικρό λάθος......

Billis έγραψε:Δεν νομίζω να είναι λαθάρες......απλά......δεν ξέρω......ειλικρινά.....

και κάτι ακόμα.. όταν λες ότι δεν νομίζεις οτι είναι 'λαθάρες', εννοείς ότι είναι 'λαθάκια'??

γιατί άν ξέρεις, τέλος πάντων, ότι είναι λάθος, τότε απέφυγέ τα.. και εσύ, αν ήσουν στη θέση της, δεν θα το εκτιμούσες?!

M+A έγραψε:

Billis έγραψε:Δεν νομίζω να είναι λαθάρες......απλά......δεν ξέρω......ειλικρινά.....

και κάτι ακόμα.. όταν λες ότι δεν νομίζεις οτι είναι 'λαθάρες', εννοείς ότι είναι 'λαθάκια'??

γιατί άν ξέρεις, τέλος πάντων, ότι είναι λάθος, τότε απέφυγέ τα.. και εσύ, αν ήσουν στη θέση της, δεν θα το εκτιμούσες?!

Όντως έχεις δίκιο...............

Αναφέρεσαι σε προσωπικό θέμα που σημαίνει ότι εμπιστεύεσαι την κρίση μας απ' τη μια αλλά και βρίσκεσαι σε μεγάλο βαθμό αναζήτησης απ' την άλλη. 'Εχω ακόμα μια υπόθεση, η αποδέκτρια των συναισθημάτων σου είναι μέλος η αναγνώστρια του synomilo...
Μέσα από δω, λοιπόν, προσπαθείς να της δείξεις τα πραγματκά σου συναισθήματα και περιμένεις να τα εκτιμήσει και να τα αξιολογήσει. Η γνώμη μου είναι ότι, ναι μεν, κάνεις πολύ καλά αφού έχεις αυτή τη δυνατότητα αλλά καλό θα ήταν να το συζητήσεις και μαζί της κατ΄ιδίαν...
Σε συγχαίρω για τον τρόπο που χειρίζεσαι το όλο θέμα...

Οι υποθέσεις είναι υποθέσεις.....άλλοτε αλληθης και άλλοτε όχι.....

αν ηταν αληθεις δεν θα ηταν υποθεσεις, ετσι?

αγαπη και πονος, λοιπον...η πραγματικη αγαπη ποναει, συμφωνω σ αυτο, αλλα αυτον τον πονο δεν τον προκαλει η αγαπη, η ιδια η αγαπη. ξεπηδαει απο ενα συναισθημα μη εκδηλωμενης χαρας, μιας χαρας που φοβαται να εμφανιστει, που φοβαται να εκδηλωθει. φοβαται την απογοητευση που θα ακολουθησει μια απορριψη...
ετσι ειναι η αγαπη, απιαστη και ικανη να σε κρατα σε εγρηγορση το καθε λεπτο...ποναει αλλα και δεν ειναι απ αυτα που θελουν τροπο...
η αγαπη θελει κοπο και πονο, αλλα και τα δυο ειναι συστατικα της αξεχωριστα απ αυτην...

Και άμα ήταν αλληθής τότε δεν θα είχαμε υπόθεση...................
Το θέμα όμως είναι αλλού...
Δεν είναι τόσο ο φόβος της απόριψης αλλά....η ικανότητα να εκδηλώσω τα συναισθήματα μου προς το μέρος της.....οχι δηλαδή πως φοβάμαι...ίσως δεν υπάρχει η επικοινωνία που χρειάζεται και αυτό οφείλεται σε εξωγενείς παράγοντες....Αλλά είναι και επίσης ο φόβος μην την χάσω..οπως προανέφερα...δηλαδή μην χάσω την δυνατότητα να μιλάμε και να περνάμε καλά να της δείχνω τα συναισθήματα μου με τον δικό μας ακαταμάχητο τροπο που μόνο εγω και αυτή καταλαβαίνουμε.....