Πέστο με ρίνα...όχι, λάθος...πες το με ρίμα...

καλως τα ματια μας τα δυο που ναι και ομορφουλια
και τα ζηλευει ο ουρανος γιατι δεν τα χει η πουλια…

εσυ? ποιος ανεμος καλος στα μερη μας σε φερνει?
σημερα που ολα ειν βαρετα κι η μοναξια με δερνει?

....θαρρώ βαρδάρης ήτανε, είπα να μη ρωτήσω,
μην τάχα και το πέταγμα που είχε σταματήσω…


...

τι αλλο, βρε θα ητανε? εδω ειναι σαλονικη,
ενα βαρδαρη εχουμε και μεις που μας ανηκει…

τι βλεπουν τα ματακια μου? να πω και σαν τα χιονια?
τι τυχερος ο σμπαρος μου, να δυο γλυκα τρυγονια...

κυρ - dakos, καλησπερα σου, λεει το να τρυγονι...
σε χαιρεταει αμεριμνο, εστω κι απ το....μπαλκονι...

ειναι τα κεφια σου καλα? το ηθικο ακμαιο?
οπως αρμοζει, αλλωστε, σε καθως πρεπει νεο...

τα κεφια μου περιφημα, το ηθικο, επισης,
χαρηκα που αποφασισες, λιγο να μας μιλησεις...

πες μου, λοιπον, ποιος ανεμος εδω σε κουβαλαει?
( που αν ειχε πιο πολλα μποφορ, αλλου θα σ ειχε παει? )

δεν ηρθα με τον ανεμο, σημερα πηρα ...τρενο...
μα, αν δεν ειμαι ευπροσδεκτος, μπορω και να πηγαινω...

εσυ δεν εισαι ευπροσδεκτος? να μην ακουω λεξη,
εσενα, βρε, που σ εχουμε μη σταξει και μη βρεξει?

( που ψαχνει η petra ενα ταψι,
σ αυτο να σε χορεψει? )

ΑΧ! Dakos, παλικάρι μου, δεν κάνω τον προφήτη
αλλά νομίζω οι κοπελιές σε σέρνουν απ' τη μύτη...

allouteros και λιγα λες και λεω και γω τα ιδια...
τον dakos μας οι κοπελιες τον σερνουν κι απ τα φρυδια...

ρε τι μου κανει η τυχη μου,
βρε, τυχη μου, μπαμπεσα...

για στρωσου, λεει, στο διαβασμα
και το κεφαλι μεσα...

αυτα σου λεει η τυχη σου,τοτε να την ακουσεις...
στρωσου στο διαβασμα ευθυς και μην την ακρικρουσεις...

και αν το κεφαλι σου πονα και θελεις να ξαπλωσεις ...
θα σου εχω ετοιμο depon να πιεις να χαλαρωσεις....

Ένα depon θέλω κι εγώ να πιω να ηρεμήσω
γιατί με όσα διάβασα λέω να το κοπανήσω
στον τοίχο το κεφάλι μου
και ισως να πονεσει.
Τόση βλακεία σήμερα
να δω πού θα χωρέσει!

ενα τραγουδι θα σας πω απανω στο κερασι
κι ο νοικοκυρης του σπιτιου τον μπουσουλα θα χασει...

σημερα γαμος γινεται, κι η νυφη τα προικια της
τα φορτωσε στον κοκορα, απ την πολλη χαρα της...

κι ο κοκορας τα πουλησε
γιατι, ενεκα η κριση,
δεν ειχε το κοτετσι του
με σταρι να ταισει...

Είπα να ρίξω άγκυρα, να κόψω την κοπάνα
μα μόλις τα’ αποφάσισα, φύσηξε τραμουντάνα…

Και, για να γίνω πιο σαφής, είπα μου αρέσει η Πίτσα
μα από την άλλη τη μεριά, ξεπρόβαλε η Λίτσα…

Και ξέρω πως μόλις σκεφτώ να πιάσω εδώ λιμάνι
πάλι ο άστατος καιρός, μαντάρα θα τα κάνει…

κανε ταμα στον αιολο
να παψει να φυσαει
κι οπου βρεθεις κανε φωλια
με καποια που σε παει...

Σιγά μη φταίει ο καιρός…
Φταίει ο αλήτης έρως…

( Δοκίμασες να ερωτευτείς και σε…. κενό αέρος?? )

οπα μεγαλε? τι ακουω? παλι ερωτευμενος?
κανε κι ενα διαλλειμα, θα εισαι κουρασμενος…

ρε τι σου φταιει ο καιρος, λαρισινε μπερμπαντη?
αθωος ειναι ο ανεμος, ασε ρε συκοφαντη!

Βασίλη, με το μέρος σου και σύμφωνο θα μ’ έχεις
Και πίσω απ’ τον ποδόγυρο συνέχισε να τρέχεις!!

Οφείλω, μάγκα, να σου πω για τα προβληματάκια :
να τα θυμάσαι ακριβώς, όλα τα ονοματάκια…

Αν κάθε αγέρας που φυσά, σου φέρνει κι άλλο ταίρι,
Παράπτωμα είναι, φίλε μου, να πεις στη Στέλλα, Μαίρη…

ρε δασκαλε που διδασκες, μαθε απο μενα κατι,
αν δεν παιδευεις την καρδια, την τρωει το ραχατι...

μην την αφησεις ν αδρανει και να λαγοκοιμαται,
βαλτην να ερωτευεται και για να χει να θυμαται...