Ναυαγοι για δεκα μερες....

( made by dakos, αλλα εχω αγορασει τα πνευματικα δικαιωματα εναντι πινακιου φακης, τον βρηκα σε ωρα αναγκης... )


ναυαγησες σ ενα ερημο νησι του ειρηνικου. δεν ξερεις ποσο θα μεινεις. τι κανεις?? ξεκινα απο την πρωτη σου μερα και συνεχισε.....

ναυαγησα? μονη μου? θα κανω μια προχειρη εξερευνηση για να δω αν υπαρχει κι αλλος και, αφου σιγουρευτω οτι ειμαι μονη, θα το ριξω στον γυμνισμο...

ευκαιρια να μαυρισω χωρις σημαδια...μετα βλεπουμε...

kirka έγραψε:( made by dakos, αλλα εχω αγορασει τα πνευματικα δικαιωματα εναντι πινακιου φακης, τον βρηκα σε ωρα αναγκης... )


ναυαγησες σ ενα ερημο νησι του ειρηνικου. δεν ξερεις ποσο θα μεινεις. τι κανεις?? ξεκινα απο την πρωτη σου μερα και συνεχισε.....

μπραβο, Kirka, καλα τον εκανες...πολυ το χαρηκα οπως χαρηκα και την ιδεα σου να βαλεις το θεμα...

οταν λεμε ερημο? ερημο, ερημο? η αν ψαξω απ την αλλη πλευρα θα βρω εκεινες τις καλλονες που ανεφερε ο kostis?

και εγω το χαρηκα...χαρη σε εκεινον...


Οταν καταλαβα οτι το κυμα με ξεβρασε σε ενα ερημονησι εβαλα τα κλαματα..(για λιγο ομως)
μετα θυμηθηκα οτι κατι τετοιο το ειχα ευχηθει πολλες φορες...
ας εξερευνησω λοιπον το νησι και βλεπουμε...ποτε δεν ξερεις...

Κάτι πρωτόγνωρο για μένα, συνήθως ναυαγώ σε ερημικά νησιά του Ινδικού αλλά καλός και ο Ειρηνικός...

Πρώτη μου κίνηση να κλείσω τα μάτια και να αναλογιστώ πόσο τυχερή είμαι που βρέθηκα μακριά απ' όλα όσα με κούραζαν. Μετά να τ' ανοίξω και να χαρώ το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας...

μονος στο νησι?

αν εξαιρεσω το ( ασημαντο ) θεμα του φαγητου,
( δεν εχω δα και την ικανοτητα να πιανω ψαρια
με μια γρηγορη κινηση ουτε ν αναβω φωτια με
τον ηλιο... ), δεν θα μου κακοεπεφτε...

μια καλυβα να βαλω το κεφαλι μου ( ποιος θα μου
τη χαρακτηρισει αυθαιρετη? ) και ολη τη μερα
σε μια εξερευνηση...

Να κανονίσουμε να μην είμαστε ναυαγοί όλοι στο ίδιο νησί...

Την πρώτη μέρα θα προσπαθούσα να καταλάβω γιατί αυτό το υπέροχο νησί είναι ακατοίκητο. Τη δεύτερη θα έβλεπα τους καννίβαλους...

Τί εννοείς ?? 'Οτι θα είμαι δέκα μέρες σε ένα νησί και κόσμο ούτε θα βλέπω, ούτε θα ακούω? Και θα περιμένω να περάσει το πλοίο της γραμμής να με μαζέψει? Κάθε δέκα μέρες περνάει αυτό?

Αν δεν παίζει Παρασκευάς, δεν παίζω και γω την Κρούσσα. Άλλη χάρη έχει να έχεις τον Παρασκευά από δίπλα και άλλο να είσαι μόνος...Να μου πείτε τί ωρα φεύγει το καράβι που θα ναυαγήσει να πάρω το επόμενο εγω...

η καλυτερη μου! αφου θα ξερω οτι ειναι για δεκα μερες, θα το διασκεδασω οσο μπορω. και αν μην σας πω οτι οταν θα ερθουν να με παρουν θα κρυφτω για να μη με βρουν!

Μια ευκαιρία για αποτοξίνωση από όλον αυτό τον συρφετό που αναγκαζόμαστε να υποστούμε χωρίς να έχουμε δικαίωμα επιλογής ( για την ώρα )...

Θα αρχίσω την εξερεύνηση αλλά κάθε μισή ώρα ( θα υπολογίζω με τον ήλιο γιατί, μάλλον δεν θα έχω την πολυτέλεια να ναυαγήσω με το ρολόι μου ή, στην καλύτερη περίπτωση, με το κινητό στην τσέπη ) θα κάνω βουτιές για να χαρω τα καθαρά νερά της θάλασσας ( εκτός κι αν ναυαγησα από πετρελαιοφόρο )...

επ! επ! εδω ειμαστε...

οχι εδω, στο νησι εννοω...την ωρα που ναυαγουσε το καραβι, με κινδυνο της ζωης μου, εσωσα την ομαδα μπιτς βολευ της βραζιλιας...
οι κοπελες δεν ηξεραν καλυμπι και καταφερα να τις βγαλω στη στερια μετα βασανων και κοπων, ηταν και χοντρουλες ολες, καταλαβαινετε τωρα, βραζιλιανες ειπαμε...

επειδη ενιωσαν υποχρεωμενες που εσωσα τη ζωη τους με ρωτησαν τι θελω να κανουν για μενα...τωρα ειμαι στην παραλια κατω απο ενα παλυψηλο δεντρο και σκεφτομαι τι να ζητησω... λεω τις μισες να τις βαλω να μου φτιαξουν εναν καφε και τις αλλες μισες μια κουνια...

κατα τα αλλα υπομονη, θα περασει το καραβι να με παρει...

( βραζιλιανικα ανευ διδασκαλου, σελιδα 15 )

ουφ! αρχισα να βαριεμαι σ αυτο το νησι και μ εχει πιασει κι αυτη η καταναλωτικη μου μανια...

αντε ειπαμε να ειναι ερημο αλλα να μην εχει ουτε ενα μαγαζι να ψωνισεις κατι?

Έχω μπει σε όλες τις σπηλιές, έχω ανεβεί σε όλα τα δέντρα, έχω ψάξει σε όλα τα βραχάκια και Παρασκευά δεν είδα ακόμα...

Αυτό μου θυμίζει το ανέκδοτο με τον μπακλαβά που ζήτησε το PS... Όχι πως θα ζητούσα κάτι άλλο. Θα κοιμόμουν μέχρι τη τελευταία μέρα.

Να ρωτήσω, εγώ, τώρα? Ποια ομάδα διάσωσης ξέρει ότι είμαι εκεί και θα με αφήσει ακριβώς 10 μέρες, για να 'ρθει να με σώσει μετά?

ελα μου, ντε! μαιμου ναυαγιο? η στημενο και θα μας δουμε σε καμια εκπομπη αμερικανικη?

εγω θα ναυαγησω για οσο χρονο θελω και να πειτε στην ομαδα διασωσης να παει να κουρευεται

και δε θελω να ξερω για ποσο ειναι, ανακαλω το προηγουμενο!

Διαφορετική η ψυχολογία του ναυαγού των δέκα ημερών από το ναυαγό χωρίς ημερομηνία λήξης.
Και στις δύο περιπτώσεις, το στοιχείο του άγνωστου μαγνητίζει και εξιτάρει. Ευχαρίστως να ναυαγούσα για δέκα μέρες και για είκοσι και για τριάντα.

Μόλις μ' έβγαλε το κύμα στην ακτή...

ναυαγησα και γω...

αφου πουλησα στην kirka τα πνευματικα δικαιωματα, ειπα να κανω μια κρουαζιερα...δυστυχως, το κρουαζιεροπλοιο ( ενα υπερσυγχρονο σαπιοκαραβο, που να φτασουν τα λεφτα για κατι καλυτερο ) βουλιαξε και παλι καλα που δε με πηρε μαζι του στο βυθο ( 2 χ 3 ολο κι ολο, καλα οκ, μοα βαρκουλα ηταν )...
δεν ειχαν την ιδια τυχη και οι υπολοιποι επιβατες ( ενας ποντικος και μια κατσαριδα )...

ας παω για μια εξερευνηση και βλεπουμε για μετα...

( η παρις χιλτον ειναι αυτη η δε βλεπω καλα? )

'Ετσι νόμισα και γω στην αρχή, dakos...Αλλά, ευτυχώς δεν ήταν, σκεψου να είχε ναυαγήσει κι αυτή και να έπρεπε να ασχολούμαι και μαζί της...

Ναυαγός είμαι, όχι κοινωνική υπηρεσία!

οχι, οχι δεν φοβαμαι που νυχτωνει...σιγα μη φοβηθω το σκοταδι...
ααααααααααχχχχχχχχχ....τι ..τι ειναι αυτο ? ενα καβουρι...και εχω μια πεινα....
αλλα τι ειναι ο καβουρας....
πρεπει να αναψω φωτια....πρεπει να αναψω φωτια.....πρεπει να αναψω φωτια...δεν το μπορω το σκοταδιιιιιιιιι......
εεεεεεεεεεε ακουει κανειιιιιιιιιιιιιιιιιιιις.............

Σαν να άκουσα μια φωνή...Αλλά, μπα, ιδέα μου ήταν...

Καλού κακού ας προσέχω, μπορεί να υπάρχουν καννίβαλοι... Και μπορεί να είναι και βιτσιόζοι, να τους αρέσει η κοκαλόσουπα γιατί σε μένα κρεατάκι δεν θα βρουν να φαν...

Ευτυχώς που έχω μαζί μου πάντα ένα λάπτοπ και θα απασχοληθώ... Μέχρι να τελειώσει η μπαταρία, θα γράψω μερικά ποιήματα...
Μετά, θα τα γράφω στην άμμο αλλά σε σημείο που να μη φυσάει για να μην κινδυνεύουν...

Ας ξεκινήσω απ' το πρώτο...Τίτλος? "ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΜΕ ΠΑΡΕΤΕΕΕΕΕΕΕ"...

Ας είναι και για όλη μου τη ζωή αρκεί να υπάρχει θάλασσα, ήλιος, άμμος και δέντρα...

Άντε και κανένα ψαράκι να ψαρεύω για να τρώω, ας έχει και μπαμανιές, καμιά τηλεόραση να ενημερώνομαι, για εφημερίδα ούτε λόγος. Να μην είμαι και άπληστος να ζητήσω ένα σουπερ μάρκετ στη γωνία...

πωωωωω....πιαστηκα...πανω στο δεντρο ολη νυχτα....
σημερα πρεπει να δω τι θα κανω δεν μενω αλλο χωρις φωτια....
ας κανουμε λοιπον πιο ευχαριστη την μερα...ας ζωγραφισω στην αμμο με κοχυλια.....

ευτυχως που εχω ενα βραχιολι με μικρουλια καθρεφτακια και καταφερα ν αναψω φωτια. αλλα ειναι τετοια η ατυχια μου που δεν μπορεσα να πιασω ψαρια και οι μπανανες δεν ειναι νοστιμες ψητες...

Υ.Γ. κι ομως, θα...ναυαγησω στο νησακι και θα ειναι ομορφα κι ας μη βρισκεται στον ειρηνικο...

μοναξια και δεν την αντεχω...γεματο ομορφιες το νησι αλλα αδεια και η κοιλια μου. κι αυτα τα παραδεισια πτηνα μου προκαλουν στομαχικες διαταραχες...

να ειχε, τουλαχιστον, καμια κερασια...