[Παιχνίδι] Ντόμινο...

ειχε υπερβολικο αερα στο βουνο.. γι'αυτο και κρυολογησα.. αντε να δω τι θα μου πει ο γιατρος τωρα.......

οταν της ειπα χρειαζομαι εναν καλο γιατρο ποναει η καρδια μου... γελασε και μου απαντησε ....
-εσενα κοπελα μου... ψυχιατρος σου χρειαζεται

- δεν χρειαζεται, ευχαριστω πολυ, μου ειπε, δεν ειμαι καμια γιαγια για να μου παραχωρησεις τη θεση σου, εσυ την εχεις αναγκη πιο πολυ απο μενα...αλλα και στην επομενη σταση θα κατεβω, εκει ειναι το σχολειο της δισεγγονης μου, σχολαει σε λιγο...

Αχ,το σχολειο το πιο βαρετο και ταυτοχρονα το πιο διασκεδαστικο κομματι της ζωης σου....

ηταν πολυ διασκεδαστικο να τον βλεπεις να χοροπηδαει σαν τρελος και να γαυγιζει χαρουμενα, τοση ηταν η χαρα του που με ειδε μετα απο καιρο...

Θα εισαι τρελλος αν νομιζεις πως εγω θα σκασω για παρτι του...χαχαχα γελιεται...

οσο θυμαμαι εκεινο το παρτι που σε γνωρισα, με το κοκκινο κρασι που "κατα λαθος" πεταξα πανω σου να σ εχει κανει πιο ερωτευσιμη...ασε, δεν συνεχιζω...

Θυμαμαι εγω ομως πολυ καλα ολα αυτα που εγιναν και δεν μπορεις να εξιστορισεις...μηπως εισαι ακομα εκει κολλημενος????(στο παρτι εννοω).

...οι αυτόπτες μάρτυρες δε βοήθησαν, ο κλέφτης ήταν ένας κοντός ψηλέας
με μελαχροινόξανθα μαλλιά και γαλανόμαυρα μάτια...
ο καθένας κολλημένος στην άποψή του, άντε τώρα να βγάλεις άκρη...


...

Η γριουλα γλυστρησε στο πεζοδρομιο αλλα ευτυχως,
βρεθηκαν καποιοι ανθρωποι εκει γυρω και την βοηθησαν να σηκωθει..

Ποπο τετοια κινηση δεν την περιμενα...
... παντου τρεχανε ανθρωποι λες και τους κινηγουσαν..

θυμασαι ομως μετα.... που μου ζητησες να χορεψουμε?
με μια κινηση σου βρεθηκα στην αγκαλια σου...
μετα την τρικλοποδια που μου εβαλες...

Αγκαλια μαζι μπροστα στο τζακι περιμεναν τα 2 αδερφακια μηπως και φανουν πιο τυχερα και η κακια μαγισσα δεν τα χρησιμοποιησει γ το δειπνο,στο οποιο εχει καλεσμενους και πολλους μαγους απο ολη την ΜαγισσοΧωρα...

'Εκανα ό, τι είπε, κοίταξα πάνω, κάτω, δίπλα, πέρα, δώθε, μπροστά, πίσω αλλά κανένα δεν είδα και σκέφτηκα ότι ή μας λέει ψέματα ή δεν μπορώ ν΄ακολουθήσω οδηγίες...

ο απαγωγεας μου εδωσε οδηγιες απ το τηλεφωνο για το που επρεπε ν αφησω την τσαντα με τα χρηματα...ηταν σαφεστατες, στον καδο στη γωνια και να φυγω αμεσως...

Του έδωσα να καταλάβει ότι δεν μασάω κι άλλη φορά βα προσέχει πως μου μιλάει γιατί η φιλοσοφία του ήταν για τον κάδο των σκουπιδιών!

Η απαντηση που πηρε απο μενα αυτη τη φορα ηταν οριστικη..δεν μπορουμε να συνεχισουμε ...τερμα!!!

την ωρα που ετοιμαζομουν να κατεβω, ανεβηκε στο λεωφορειο ενας κουκλος...ξεχαστηκα και κατεβηκα μαζι του στο τερμα...αντε να περιμενω το επομενο για να παω πισω...

ακους εκει να παρω δυο? και γω που νομιζα οτι εγραψα τελεια? αντε τωρα να περιμενω το επομενο εξαμηνο για να δω προκοπη...

στο τελευταιο γραμμα που του εγραψα τα εξηγουσα ολα...
ισως τελικα ημουν πολυ δειλη... για να αξιζω την αγαπη του...
και προτιμησα να φυγω σαν τον λιποτακτη μεσα στην νυχτα....

Της εστειλα το γραμμα και της εγραφα τι ενιωθα, ομως δεν περιμενα να μου πει ακριβως τα ιδια λογια..

της το εξηγησα αλλα δεν το καταλαβε, δεν περιοριζομαι σε λογια....ειδικα οταν ειναι περασμενα μεσανυχτα και περπαταω διπλα στο κυμα...

σου το ειχα πει ....εκεινη τη νυχτα που το φεγγαρι ηταν ολογιομο στον ουρανο και καθρεφτιζοταν στην θαλασσα....
μονο το κυμα ακουγε τα μυστικα μας.........

κοιτα το φεγγαρι τι ομορφο που ειναι, κοιτα τ αστερια και πες μου...μου ειπε ακομα δεν καταλαβα γιατι με παρατησε εκει και δεν την ξαναειδα αλλα επιμενω, στο φεγγαρι υπαρχει ζωη και θα αποδειχτει επιστημονικα...

Τίποτε δεν μπορεί να αποδειχτεί καλύτερο από το να επενδύεις σε ικανούς ανθρώπους και σε καλές ιδέες...