Κρίση, χτυπάει την πόρτα μας...

Εγω την κριση την κερασα καφε, της εκανα και το τραπεζι. Ειμαι ανεργη εδω και κατι μηνες και παλευω να τα φερω βολτα. Ευτυχως δεν ανοιχτηκα να παρω δανεια και καρτες οπως εκαναν χιλιαδες αλλοι που βρισκονται σε πιο δεινη θεση απο μενα.

Οι θυρωροί επέτρεψαν στη κρίση να χτυπάει τη πόρτα μας, επειδή θα τους βοηθούσε στο παιχνίδι που στοιχημάτισαν.....
Ποιο είναι το στοίχημα?
Η επανάσταση των κατοίκων.

Το ίδιο παιχνίδι στοιχημάτισαν οι θυρωροί του 1789 και του 1917.

Τι να κάνουμε οι κάτοικοι?
Μέχρι να καταλάβουμε εμείς του 2ου, αυτοί στο ισόγειο θα 'χουν αποζημιώσει ήδη το ρετιρέ.

ΥΓ: με λίγα λόγια... η "Κρίση" είναι κατασκευή των θυρωρών.

Σαν γνήσιοι Έλληνες το ρίχνουμε στην τύχη. Ο από μηχανής θεός εφευρέθηκε από Έλληνες για να δίνει τη λύση σε κάθε πρόβλημα και να φέρνει την κάθαρση.

Το ρίξαμε στο ΛΟΤΤΟ, στην τύχη...

Ο θησαυρός του Αλή - Πασά μας περιμένει να τον ανακαλύψουμε και να βουλώσουμε την τρύπα του χρέους. Ας σκάψουμε, λοιπόν...

Υ.Γ. Αν και θα προτιμούσα να ψάχναμε για τον θησαυρό του Αλή Μπαμπά, πιο πιθανός στόχος μου φαίνεται...

ο αλη μπαμπα ειχε μονο σαραντα κλεφτες..

ο αλη πασας ειχε μιλιουνια..και αρκετοι απ αυτους διδαξαν και διδασκουν ακομα, συνεχεια και παντου. τι στο καλο ειμαστε μια χωρα διεφθαρμενη χωρις κλεφτες?

Δυστυχώς, δεν επτωχεύσαμεν...

Αν είχαμε πτωχεύσει στην ώρα μας με δόξα και τιμή δεν θα μας χτυπούσε την πόρτα η κρίση...
Πού να την βρει την πόρτα? Θα την είχαμε πουλήσει για ένα κομμάτι ψωμί...Τώρα όμως και πόρτα έχουμε και μας τη χτυπάει απροκάλυπτα.