Σχεσεις-Προβληματισμοι

Αν και εψαξα λιγο....δεν βρηκα ενα τετοιο θεμα!
ξερω οτι υπαρχουν ανθρωποι που εχουν προβλημα στις σχεσεις,φοβους ανησυχιες...Για'αυτο θα ηθελα να πουμε ολοι μας τις εμπειριες μας και αυτα που μας προβήματιζουν γυρω απο μία σχεση...

Ευχαριστω πολυ[b][i]

ωραιο θεμα...

μ εχει απασχολησει αρκετα κι εχω προβληματιστει σχετικα πολλες φορες αφου, λογω χαρακτηρα, τα ψιλολογω πολυ τα πραγματα. απο μικρη ειχα μια ταση να εχω παντα το πανω χερι σ ολα που αφορουσαν εμενα. η σταση μου ηταν απολυτη και χωρις να το επιδιωκω, περνουσα σε οσους ηταν γυρω μου την εικονα της απαιτητικης. ξεχωρισα απο πολυ μικρη την εννοια παρεα απ αυτην της φιλιας και δρουσα αναλογα...

κατι παρομοιο εγινε αργοτερα οταν μεγαλωσα...

εγω μεχρι τωρα δεν ειχα ιδιαιτερο προβλημα, εμαθα να αντιμετωπιζω τα παντα με χιουμορ και οταν βρισκω μπροστα μου προβλημα να το λυνω γρηγορα!

κραταω πολλα για μενα, δεν ανοιγομαι ευκολα σε αλλους αν και ειμαι πολυ κοινωνικος τυπος και αυτο οχι γιατι φοβαμαι αλλα γιατι δεν ειχα ακομα την αναγκη να συζητησω προβληματα μου οπου θα χρειαζομουν βοξθεια. εχω μια σχεση με μια κοπελα γιατι ετσι ετυχε και τιποτα παραπανω

Εμενα αυτο που με προβληματιζει παιδια ειναι η αυτοπεπιθηση...
Με την οποια δεν εχω καθολου καλες σχεσεις...οχι παντα ομως...μερικες φορες νοιωθω εντελως Cool...Αλλα αλλες φορες ειμαι πολυ μαζεμενος στους ανθρωπους,η αλη8εια ειναι οτι απο μικρο οι αν8ρωποι παντα η8ελαν να με ρι3ουν ψυχολογικα,και το καταφεραν...τελεια μπορω να πω...δεν ξερω πια τι να κανω για να μην νοιωθω...μια ετσι,μια αλλιως...δεν το μπορω καθολου...

ο, τι και να κανουμε παντα θα νιωθουμε μια ετσι και μια αλλιως...
ποτε δεν ειναι σταθερη η ψυχικη μας κατασταση και αυτο οφειλεται τοσο σε εξωτερικους οσο και σε εσωτερικους παραγοντες...

εγω οτι ειμαι κομματακι μιζερος, ειμαι...
κομματακι κυκλοθυμικος, ναι...
κομματακι, κομματακι θα σας πω πολλα και ας σταματησω εδω...

ενα χαρακτηριστικο που εχω ειναι η φυσικη μου δειλια που μ εχει ταλανισει πολυ μεχρι τωρα, δειλιαζω να πω αυτο που θελω και που εχει σχεση και με αλλα ατομα.... γενικα, δεν "κολλαω" ευκολα, φταιει και ο τροπος που μεγαλωσα, με γονεις υπερπροστατευτικους και εμαθα να τα ψαχνω πολυ...
τελευταια, μαλλον, παω να διορθωθω...

Τα βρήκα με τον εαυτο μου και αυτο ηταν επιτυχια για μενα. Απο μικρος ειχα μια αφελεια και για να το θεσω καλυτερα, δρουσα μεταχρονολογημενα. Αυτο με εκνευριζε και με αγχωνε, θυμωνα που οι αλλοι ηταν πιο ετοιμολογοι απο μενα. Αποφασισα να το ξεπερασω και το καταφερα οχι χωρις κοπο φυσικα. Για ενα μεγαλο διαστημα ημουν σε υπερδιεγερση και εστηνα καραουλι σε οτι μου ελεγαν για να βρω τα κινητρα, σε οσους με πλησιαζαν για να βρω το λογο.
Μου κοστισε αρκετα αυτο, εχασα απο διπλα μου ατομα που, λογικα, θα ηταν φιλοι μου τωρα, εχασα χρονο, εχασα την κοπελα μου τοτε αλλα και οπλιστηκα ( τροπος του λεγειν ) με περισσοτερη συνεση, απεφυγα να γινω κυκλοθυμικος οπως εδειχναν τα πραγματα και ειμαι τωρα ενας απολυτα ελεγχομενος ανθρωπος.....

Υ.Γ. Οταν καταλαβω και ποιος με ελεγχει θα σας το πω...

δινω μεγαλη προσοχη στις σχεσεις μου με τους αλλους το ψαχνω καλα και δεν μιλαω για απλες παρεες που τωρα ειναι και αυριο δεν ειναι αλλα για πραγματικες σχεσεις. την εχω πατησει πολλες φορες με ατομα που μου φορτωθηκαν με τα προβληματα τους και ταλαιπωρηθηκα πολυ να ψαχνω να παρηγορω αλλους και τα δικα μου θεματα να μην τα πιανει κανεις.....

σχεσεις...

ενας τομεας που μου διαφευγει μεχρι τωρα, δεν εχω καν καταλαβει πως διαπραγματευσαι τις ανθρωπινες σχεσεις...στα διαστηματα που εχω δουλεψει τα εχω παει πολυ καλα σε ο, τι εχει σχεση με τα επαγγελματικα.
προσωπικα? ατολμος να ανοιχτω και να μιλησω για μενα, φοβιτσιαρης και κουμπωμενος, δυο χρονια συγκατοικουσα με τον δημητρη ( erion5 ) και προσπαθουσα να ειμαι τυπικος, να μην τον ενοχλησω...ακομα κι οταν μου ζωγραφισε το ψυγειο προσποιηθηκα οτι μου αρεσε ( δεν ξερω αν συνεργαστηκε με κοτα για να το κανει )...

γενικα, ειμαι δυσκολος στο να πλησιασω...τι να λεω τωρα...


( πολλα και διαφορα, σελιδα 985 )

Από τη φύση μου είμαι αυτό που λέμε αναίσθητη. Πεζή όσο δεν πάει...

Από μικρή ήθελα πάντα να περνάει το δικό μου και όταν νόμιζα ότι είχα δίκιο επέμενα του σκοτωμού. Με 4 αδέρφια μεγαλύτερα είχα μάθει να ζητάω, να ζητάω, να ζητάω... Τα 4 αδέρφια, μεγαλύτερα, ειχαν μάθει να δίνουν, να δίνουν, να δίνουν...Ακόμα και τώρα δε διστάζω να επιβάλλομαι όπου και όταν νομίζω ότι απειλείται το δίκιο μου. Θα έλεγε κανείς ότι με τέτοιο χαρακτήρα και τέτοιες αρχές θα ήμουν μόνη και θα έψαχνα για φίλους. Για έναν παράξενο λόγο που δεν έχω χρόνο να ψάξω, έχω πολλους φίλους και τα πάμε μια χαρά. Το ότι με το παραμικρό βάζω τις φωνές δε νομίζω να ενοχλεί κανέναν, ε?

irida έγραψε:Από τη φύση μου είμαι αυτό που λέμε αναίσθητη. Πεζή όσο δεν πάει...

Από μικρή ήθελα πάντα να περνάει το δικό μου και όταν νόμιζα ότι είχα δίκιο επέμενα του σκοτωμού. Με 4 αδέρφια μεγαλύτερα είχα μάθει να ζητάω, να ζητάω, να ζητάω... Τα 4 αδέρφια, μεγαλύτερα, ειχαν μάθει να δίνουν, να δίνουν, να δίνουν...Ακόμα και τώρα δε διστάζω να επιβάλλομαι όπου και όταν νομίζω ότι απειλείται το δίκιο μου. Θα έλεγε κανείς ότι με τέτοιο χαρακτήρα και τέτοιες αρχές θα ήμουν μόνη και θα έψαχνα για φίλους. Για έναν παράξενο λόγο που δεν έχω χρόνο να ψάξω, έχω πολλους φίλους και τα πάμε μια χαρά. Το ότι με το παραμικρό βάζω τις φωνές δε νομίζω να ενοχλεί κανέναν, ε?

οχι, κανεναν! απλα κανουμε τουμπεκι για να σου περασει!

Είναι φυσιολογικό σε τέτοια ηλικία να υπάρχουν φόβοι και ανασφάλειες σε τέτοια θέματα. Η μεγάλη αυτοπεποίθηση κρύβει, συνήθως, έναν μεγάλο φόβο που εκδηλώνεται με μια επιθετικότητα.

Βλέπω τους μαθητές μου, στην ηλικία σας. Άλλο δείχνουν και άλλο βρίσκεις όταν σου ανοίγονται...