Εσύ, τί θα έλεγες μετα?

Κι όταν τη βρεις να πιεις καφέ και νόστιμο ροσόλι...

Βοήθα με φτωχέ να μην σου μοιάσω...

Κι ό, τι έχω θα το χάσω......

Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει...

και σενα και το σοι σου που εικει το ειχες σπιτωσει...

αν ισως βρεξει ο τρυγητης, χαρα στον τυροκομο...

Που θα απλώνει τα τυριά στο λασπωμένο δρόμο...

Αγάπη και συγχώρεση πάντα μαζί βαδίζουν...

Κι όποιον αντίθετα τους πάει κακοχαρακτηρίζουν...

Αν δε λαλήσει τζίτζικας, δεν ήρθε καλοκαίρι...

και πρεπει να κυκλοφορεις με το μπουφαν στο χερι...

με το στανιο ο σκυλος μαντρι δε φυλαει...

οταν τελειωσει η βαρδια του
ευθυς την κοπαναει...

της καλης της προβατινας,
της κρεμανε το τροκανι...

Το κοπάδι οδηγεί και στο λιβάδι φτάνει...

Τώρα στα γεράματα, μάθε γέρο γράμματα...

για να μποιρεις να μελετας ολοκληρα συγγραμματα...

δεν εγινα παπας ν αγιασω, εγινα για να περασω...

Και να κρατήσω το κλειδί την τύχη μου να πιάσω...

Άλλοι σπέρνουν και θερίζουν κι άλλοι τρων' και μαγαρίζουν...

κι ερχονται κι οι συνετοι και τα παντα καθαριζουν..

αλλου τ ονειρο κι αλλου το θαμα..

Κι όλα σαν ένα μπέρδεμα, ένα πράμα...

Δυό γάιδαροι μαλώνανε σε ξένη αχυρώνα...

Κι απ' το μεγάλο τον καυγά, σπάσαν την πολυθρόνα...

Η κότα σγαρλίζοντας, τα μάτια της θα βγάλει....

Γιατί, ως γνωστόν, η μύτη της είναι πολύ μεγάλη...


Άλλοι σπέρνουν, άλλοι θερίζουν...

Κι άλλοι μάρμαρα ποτίζουν...

Η καλή νοικοκυρά, είναι δούλα και κυρά...

Όλη μέρα με τη σκούπα και τα πιάτα καθαρά......


Κάνεις το χωριάτη φίλο; Κράτα και κομμάτι ξύλο.........

κι αρχισε να τον βαρας,
πριν σου φαει ολο το μηλο...

η νυφη οντας γεννηθει,
της πεθερας θα μοιασει...

Και μια ζωή θα προσπαθεί για να την ξεπεράσει...

Τι έχεις γέρο που χορεύεις; Δε μ' αφήνουν τα δαιμόνια...

Αν και δεν πάει ο χορός με τα πολλά μου χρόνια...

Δεν είμαι φαγάς, είμαι παραπονιάρης...

μα, μεταξυ μας, ολοι λεν πωε ειμαι παλαβιαρης...

αγουρος προξενητης για λογου του κοιταει...

Κι αν του αρέσει η κοπελιά, το χέρι της ζητάει.....

Κάλιο λόγια στο χωράφι, παρά μάγκανα στ' αλώνι.........

istorikos έγραψε:
Κάλιο λόγια στο χωράφι, παρά μάγκανα στ' αλώνι.........

γιατι σαν πεσει η δουλεια, κανενας δε σε σωνει...

τι ειχαμε, τι χασαμε...


μου ειπαν οτι δεν καταλαβαν πως παει το παιχνιδι...
ποιος? ενας φανατικος αναγνωστης...

κι αμεσως το ξεχασαμε...

του παιδιου μου το παιδι ειναι δυο φορες παιδι μου...

innokentios έγραψε:

του παιδιου μου το παιδι ειναι δυο φορες παιδι μου...

Κι όταν μου πέφτει και χτυπά, πονάει η ψυχή μου...


Κυριακής χαρά, Δευτέρας λύπη...

μα αν ειναι ετσι, να μου λειπει...

τρεις λαλουν και δυο χορευουν...