προθεσεις.....

κατα...


καταδηλη η καταθλιψη της κατακιτρινης,
κατατρομαγμενης πεταλουδας που, καταματα,
κοιταει την καταδικη της, καταμεριζοντας την
κατα κλασεις του καταντη δρομου
που της καταλογιστηκε...

καταφορτη και κατακερματισμενη πεφτει
στην καταχνια και στην καταστροφη της
με καταφανη τα σημαδια της καταρρευσης....

δεν καταφερε να φτασει στο καταφυτο
και καταρρυτο δασος...
την κατασκοπευε η μοιρα της,
πριν καταλαγιασει η καταστερη νυχτα...

και με τι προθεση γραφτηκε αυτο?

η απορια μου...μηπως, η κατακιτρινη πεταλουδα την πατησε απο κατακρατηση κατ-ουρων?

αν ειναι ετσι, εμπρος να δουμε κι αλλες προθεσεις...οι γραμματικες ανα χειρας...

πρόθεση: καμία... για μένα, τουλάχιστον.

Ε! Κάπως έτσι?...

ανά...

Ανά τακτά χρονικά διαστήματα
ανάθεμα, λέω, την τύχη μου
που ανάποδα τα έφερε
κι αναίρεσε τα σχέδια
που αντί να αναζωπυρωθούν,
να ανανεωθούν ή κάπως να ανακάμψουν,
ανάθημά της έγιναν
και όλα ανετράπησαν.
Αναθυμιάσεις αναδύονται από την αναρχική
την τύχη μου,
που όλο με αναστατώνει
γι' αυτό και όπως φαίνεται
ανά νύκτα θα την......... αναρρώνω,
μόνο έτσι όπως ξέρω.

μαλλον, δεν εχουν καλες.....προθεσεις...αλλα πλακα θα εχει, φανταζομαι....

ο επομενος?

δια...

διασχιζοντας τη διασταυρωση σαν διαβατης
και διακρινοντας στη διαδρομη διαφορους διασημους,
διαπιστωσα πως η διαφορα της ωρας
θα διασκεδαζε τη διαφυγη μου και η διασωση μου
θα διαγραφονταν σαν διαφωτιση
ωστε να διασκελισω ευκολα
τη διαδικασια της διαπομπευσης
και να φτασω σ αυτην της διαψευσης...

διαλεξα τη διαμεση διαδρομη, της διαμαρτυριας
και διατυμπανισα τη διαθεση για διαρκη εγρηγορση...

διατρηση στομαχου πηγα να παθω απ τα γελια!

Επί...

Επισκέπτης επίμοχθης επίσκεψης, ο Επιμηθέας,
επιστήθιος φίλος του επιτελάρχη που, επισήμως,
επιφορτίστηκε να επιτρέψη την επίσκεψή του
στο κελάρι των επίγειων αγαθών...

Επικαλούμενος την επίφθονη επιτυχία του
αν και επιρρεπής σε επιμήθειες,
επισφράγισε την επιτυχία του επιτεύγματος
μ' ένα ( κελαρίσιο ) επιδόρπιο...


Δεν έχω πρόθεση...

....συμφωνώ για το επιδόρπιο.....

....όσο για το όλο θέμα, θα το θέσω επί τάτητος....

.....ιπτάμενου...


...

Δώδεκα παρά, παράνοια...
παρά λίγο να παρασυρθώ,
να παραδοθώ στην παράκρουση,
σ'ένα παρακινδυνευμένο εγχείρημα
παρά τριχα να παραπατούσα
κι ύστερα για μια ζωή (παρά κάτι)
θα παράμενα παραπληγικός
παραπαίοντας σε κάποια παραλία
σε μια παράγκα παραγεμισνένη
παραδοσιακά χωρίς παρά στην τσέπη
παρατημένο παραπαίδι ενός παράλογου θεού
παραδομένο σε μια παρατεταμένη παρακμή
Παρασκευή και 13 θα 'τανε μέρα παρά μέρα
σαν παραμύθι όλο δάνεια και παρακαταθήκες...
Την παρατραβηγμένη μοίρα μου λοιπόν θα παρατήσω
Κι απλός και ταπεινός θα παραμείνω
παραμεθώριος παρατηρητής του παραλογισμού μας...

Κι όταν τελειώσουν οι προθέσεις? Φτού κι απ' την αρχή? Ή θα πάμε στα επιφωνήματα?

petra_ έγραψε:και με τι προθεση γραφτηκε αυτο?

η απορια μου...μηπως, η κατακιτρινη πεταλουδα την πατησε απο κατακρατηση κατ-ουρων?

αν ειναι ετσι, εμπρος να δουμε κι αλλες προθεσεις...οι γραμματικες ανα χειρας...

εμενα γιατι μου κανει σε ....πετρινη ιδεα αυτο το θεμα? για λετε, για λετε....

Η Φύση
απα...

Απαγίδευτη κι απαρατήρητη, απαράδοτη κι απαραβίαστη…
Στέκεται, απαράβλητη κι απαραγνώριστη στη φθορά του χρόνου…
Απάνεμη κι απάγκια…απαγκιστρώνεται απ’ τους ανθρώπους…
Απαζάρευτη, απαγορεύει κι απαρνείται…
Κάθε επίπονη ενέργεια…απάνω της…
Απαθής, απαγγέλει…τις νέες καταστροφές και προόπτικες…
Απαράμιλλα, απανθίζοντας απαλλοτριώνει…τη περιούσια της, απ’
τους απαγωγείς…
Απαίσια, απαίδευτη κι απαρχαιωμένη, η συμπεριφορά μας σ’ αυτή…
Απαραίτητη στο κόσμο…απαξιώνεται με τρόπο απαράδεκτο…
Απαρηγόρητη και μη απαστράπτουσα, όπως πρώτα…υπομένει…

Πόσο πια?

(απαπαπα…)

pandora έγραψε:

petra_ έγραψε:και με τι προθεση γραφτηκε αυτο?

η απορια μου...μηπως, η κατακιτρινη πεταλουδα την πατησε απο κατακρατηση κατ-ουρων?

αν ειναι ετσι, εμπρος να δουμε κι αλλες προθεσεις...οι γραμματικες ανα χειρας...

εμενα γιατι μου κανει σε ....πετρινη ιδεα αυτο το θεμα? για λετε, για λετε....

"πετρινες" ιδεες υπαρχουν παντου και τις εκμεταλλευομαστε ολοι, ευτυχως για μας...

πως το ηξερα, πως το ηξερα...

Δουλειά δεν είχε ο διάολος...

Αφού περιδρόμιασαν για τα καλά
όλες τις περικοκλάδες που περικοσμούσαν
την περίτεχνη περίφραξη της αυλής,
τα αχάριστα περιστέρια, χωρις περίσκεψη,
με περιέλουσαν με περιττώματα........

Περιχαρής, τα περιμάζεψα με την περιχερείδα μου
ερμηνεύοντας το περιστατικό
σαν τύχης περίσσευμα........

Στο περίπου......

σε περικουτσουλησαν, δηλαδη? ε, τι περιμενες? με τοσο περιδρομιασμα...

ω διαβατη...

διαβατη που διασταυρωνεσαι στο διαβα σου
με τα πουλια τα διαβαταρικα,
διαβατη που διασκελιζεις και διαπερνας
τα διαραχα σε μια διαρκη διαπαλη με τη φυση,
για διαμηνυσε μου, για διευκρινησε μου,
αν διαπιστωσεις πως σε σιαθεση διαρροιας διατελεις,
πως θα το διαπραγματευτεις?

ε, διαβατη?

αντε μετα αν σας ζητησουν εξηγησεις να πειτε οτι ολο αυτο δεν εγινε απο...προθεση..

απο...

αποκριθηκα στης αποκριας την απροσδοκητη αποκαλυψη...
αποκοσμα τα απομειναρια της και
απολιθωμενες οι απαντησεις της...
σποκυημστσ τηε σποσαθρωμενης φαντασιας της..

οι απανταχου αποκατινοι μασκαραδες
σαν απολογουμενοι, αποκληροι αποστολεις απολογιων,
αποστηθισαν τις αποριες τους
και με αποχαιρετησαν...

απεπλευσαν προς απω ανατολη
αποπνεοντας την αποξενη αποστροφη τους
για την απαντηση μου...

απορριπτεα η αποκαλυψη...

( οδηγιες προς τους εχοντες προθεσεις, σελίδα 247 )

( με προσοχη, υπαρχει κινδυνος να μας παρεξηγησουν, μια παρεα γνωστων της οικογενειας που ειναι επισκεπτες τακτικοι, μου ανεφερε οτι οι προθεσεις μας ειναι ενα θεμα εμπνευσμενο ( εγω γελασα ) και το χειριζομαστε μια χαρα ( και δυο τρομαρες, ειπα εγω )...προσοχη, λοιπον...δεν εχει γινει απολυτα κατανοητο οτι ειναι σατιρικο το θεμα.. )

να σου πω...και γω το ιδιο επαθα οταν μου το ανεφεραν σαν πρωτοτυπο και δυσκολο θεμα...
τελικα, το προβλημα ειναι αλλου, ολοι βλεπουν απο που προερχεται και οχι πως ειναι...
ακομα και μια βλακεια να γραψει η πετρα για παραδειγμα την αναφερω ( οχι, δεν εχει γραψει, ακομα ) ολοι θα πουν τι εμπνευσμενο ποιημα ειναι αυτο. ενω αν πει να γραψει ο ιασονας ( εχει γραψει ) αντε να πεισει οτι εγραψε το σωστο...

Με όλες τις σάχλες που κυκλοφορούν και όχι μόνο ονομάζονται αλλά και διεκδικούν τίτλους σαν ποιήματα μήπως να σκεφτόσαστε ότι οι γνωστοί σας έχουν κάποιο δίκιο?

.....ααααα! σατιρκό είναι? -έλεγα κι εγώ...


...

πολυ...

δε με νοιάζει αν είναι ή όχι πρόθεση, εγω αυτό θα γράψω, κι έτσι επειδή μου τη βίδωσε, θα το κάνο και (σχεδόν) πεζό! και μη μου πολυκολλάτε!

Πολυπαθής, πολυλογάς, πολύτενκος...
πολυμαθής, πολυσχιδής, πολύχρωμος...
τούτος είναι της πολυκατοικίας μας ο πολύβιος.
Πολύβιος.
Όχι Πολυνίκης, Πολυμένης ή Πολυζώης, μα Πολύβιος.
Πολύβιος Πολυζωγόπουλος,
πολυτραγουδισμένο τ'όνομα του
ήτανε στο πολυτεχνείο, βλέπεις,
εμπειρία πολύπονη, έφαγε ένα πολυέλαιο στο κεφάλι.
Σε πολυσύχναστα μέρη δεν πολυπάει.
Σε πολυκαταστήματα δεν θα τον πολυδείς.
Και δεν πολυμιλάει, αν και αγαπά την πολυφωνία.
Μόνο κάνει βόλτες με το πολυμορφικό αυτοκίνητό του,
το πολυαγαπημένο. Αυτό, το πολυμίξερ και το πολυμηχάνημα.
Τη γυναίκα του, την Πολυξένη, δεν την πολυβλέπεις.
Τα τρία παιδιά του, ο ΠΕΡΙκλης, ο ΠΑΡΑσχος και ο ΑΠΟστολος μεγάλωσαν,
και δεν πολυέρχονται πια στο άλλοτε πολυσύχναστο σπίτι τους,
δίπλα στον πολυχώρο της πολυκατοικίας.
Πολλοί τον πειράζανε, τον φωναζαν Πολύκαρπο...
Δεν τους πολυέδινε σημασία.
Τώρα δεν πολυμιλάνε σε κανέναν, ο Πολύβιος κι η Πολυξένη.
Αλλά δεν πολυφοβάμαι. Πάντα ήταν κι οι δυό τους πολυμήχανοι...


...

Πολύ μαλακία βγήκε, αλλά δε με πολυνοιάζει, θα το γράψω...

μαλακία?

Αντι...

Αντί να αντιπαθείς κι αντίπαλος να είσαι
της αντιποίησης σου, αντίθετε
με τις αντικρουόμενες και αντιθετικές σου απόψεις,
πάψε να είσαι αντικειμενικός και μην αντισταθείς
στις όποιες αντιθέσεις, μα αντιπαρέθεσε εδώ
ότι εσύ αντικρίζεις στο αντιφέγγισμα του νου σου.
Κι αν αντιτίθεσαι στην αντικανονική αυτή συμπεριφορά
τότε τσίμπα κι ένα αντισυλληπτικό για να μην σου ξανάρθει,
μόνο να είναι και καλή η αντιπροσωπία.
Κι αν αντιδάνειο να δώσεις δε μπορείς από "αντι-τραπέζεις"
αντίθετα, τότε, ή αντίστροφα δοκίμασε να κάνεις
αντιπραγματισμό...

Ω ναι... μαλακία! (Βλέπεις πως υπάρχουν και χειρότερα?)