Kαπιταλισμός...

[Aptyxeiotos]

Απόσπασμα από τη Wikipedia:
"Ο καπιταλισμός είναι ένα οικονομικό σύστημα στο οποίο τα μέσα παραγωγής κατέχονται κυρίως από ιδιώτες, και το κεφάλαιο επενδύεται στην παραγωγή, στην κατανομή, στο εμπόριο και σε υπηρεσίες, για κέρδος σε ανταγωνιστική ελεύθερη αγορά. Αποτελεί τον οικονομικό πυρήνα του φιλελευθερισμού."


Tόσα και τόσα έχουν υποθεί για τον καπιταλισμό και το καπιταλιστικό σύστημα. Αποτελεί πλέον το πιο γραφικό "αλεξικέραυνο" για τα πυρά των απανταχού "αγωνιστών".

Έχουν δίκαιο? Έχουν άδικο? Ποιά είναι η άποψή σας επί του θέματος?

[erion5]

ο καπιταλισμος δεν εχει καμμια σχεση με τον φιλευθερισμο. απλα ακολουθει καθως ειναι μια πολιτικη ιδεολογια της ελευθερης αγορας. δεν μπορουμε να μιλησουμε για καπιταλισμο, γενικα, γιατι ειναι πολλων ειδων και προσαρμοζεται αναλογα με τις επιδιωξεις του καθε συστηματος.
σιγουρα, το λογο εχουν οι μεγαλες επιχειρησεις και οι οικονομικες αποφασεις που παιρνονται σε παγκοσμιο επιπεδο αφορουν ολα τα μαντελα του.
προσωπικα δεν ειμαι σε θεση να εχω μια ξεκαθαρη αποψη, αλλα πιστευω οτι ο καπιταλισμος, ειναι κατα κυριο λογο, υπαιτιος για πολλα δεινα, οικονομικα και, στη συνεχεια, κοινωνικα...
ισως η αληθεια να βρισκεται καπου στη μεση...

[irida]

Πιστέυω ότι η παγκοσμοιοποίηση με τις αντιφάσεις ( καταλήγουμε στο γνωστό "ο πλούσιος γίνεται πλουσιότερος και ο φτωχός φτωχότερος" ) είναι μια τροχοπέδη για τον καπιταλισμό σαν οικονομική θεωρία αλλά και σαν φολοσοφία. Δυστυχώς, παγκοσμοιοποίηση σημαίνει μεγάλη αμερικανική αυτοκρατορία και, εκ των πραγμάτων, έλεγχο ΟΛΩΝ των οικονομικών πόρων με το αμερικάνικο δολάριο. Από την άλλη ο μέσος αμερικανός, ολοένα και βλέπει το εισόδημά του να συρρικνώνεται, άρα η παγκοσμοιοποίηση δρα σε βάρος του πολίτη και υπέρ των συμφερόντων των πολυεθνικών των Η.Π.Α. που μεταφέρουν την έδρα τους σε άλλες χώρες, ψάχνοντας για χαμηλό κόστος παραγωγής. Η συντηρητική Ευρώπη είναι η χαμένη από την υπόθεση γιατί είναι το πρώτο θύμα του μεγάλου χωριού. ΔΕν διαθέτουν ανάλογο τραπεζικό και χρηματιστικό τομέα ούτε την στρατιωτική μηχανή τύπου Αμερικής.
Η μεγάλη εξάρτηση των Η.Π.Α από χώρες της Ασίας είναι γεγονός. Αποτέλεσμα, η αδυναμία κατανάλωσης των αγαθών, μη ύπαρξη αγορών για τη διάθεσή τους, άρα και σταδιακα ανάπτυξη όρων για την επικράτηση καθεστώτος ελεύθερης αγοράς.

Και μετά, για ποιον καπιταλισμό θα μιλάμε?

[Aptyxeiotos]

Σ' εκείνο το σημείο θα επέλθει η "εξέλιξη". Άλλωστε, αν το καλοσκεφτούμε, ο καπιταλισμός είναι μια μορφή, ένα πρόσωπο του νόμου της φύσης.΄

Ο δυνατός υπερέχει και επιβιώνει, ο αδύναμος υποτάσσεται και εξαφανίζεται.

Πάντα ίσχυε το παραπάνω και πάντα θα ισχύει. Το μόνο που αλλάζει είναι το "νόμισμα" της δύναμης, η μονάδα μέτρησής της. Πριν τον καπιταλισμό υπήρχε η φεουδαρχία, στην οποία ισχυρός είναι όποιος έχει πολλές εκτάσεις γης στην ιδιοκτησία του.

Όταν αυτό το σύστημα άρχισε να μη λειτουργεί, η ανθρώπινη κοινωνία άρχισε να αναζητεί λύσεις. Η εξέλιξη, το επόμενο σκαλοπάτι, είναι το καπιταλιστικό σύστημα.

Όταν έρθει η ώρα του καπιταλισμού να αποτύχει, θα πρέπει να βρεθεί ένα νέο σύστημα... Ίσως το νέο "νόμισμα" της δύναμης να είναι η στρατιωτική ισχύς... Ήδη ο βασιλιάς του καπιταλισμού, η Αμερική, βλέπει με επιφυλακτική ματιά τις στρατιωτικές, μη καπιταλιστικές υπερδυνάμεις...

[rokas]

Η Ευρώπη πληρώνει τα λάθη της. Παρασύρθηκε σε μια αχαλίνωτη παραγωγικοτητα που αύξησε την ζήτηση σε εργατικό δυναμικό, τους μισθούς και την ανάγκη για αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής αλλ'α χωρίς αντ'ικρυσμα γιατί πολλές οικονομίες στηρίχτηκαν στον εξωτερικό δανεισμό, παραδείγματα χειροπιαστά τα ανατολικά κρατη της.
Μετά τη "Μαύρη Δευτέρα", τα νομίσματα τους έχουν υποχωρήσει έναντι του δολαρίου. Έγιναν επισφαλείς επενδύσεις με σκοπό μόνο τα ατομικά οφέλη των επενδυτών. Απέφεραν τεράστια κέρδη, αλλά κατέρρευσαν. Πρόβλημα του υπαρκτού καπιταλισμού. Η Ευρώπη δεν έχει χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που να μπορούν να αντέξουν το βάρος μιας κρίσης και να την αντιμετωπίσουν.
Το άλλο μεγάλο λάθος είναι η ταύτιση του καπιταλισμού με την ελεύθερη αγορά. Παραγωγή δεν σημαίνει, απαραίτητα και πώληση, εμπόριο. Υπάρχει μια υπερπροσφορά χωρίς την ανάλογη ζήτηση. Τα νοικοκυριά είναι υπερχρεωμένα, οι χρεωκοπίες είναι καθημερινό φαινόμενο, η συγκέντρωση του κεφαλαίου είναι εμφανώς επιβεβλημένη, η ανεργία αυξάνεται και η οικονομία δεν είναι σε θέση να σταθεροποιηθεί.
Δείγμα ότι βρισκόμαστε σε μια μεταβατική περίοδο ( η ιστορία, λένε, επαναλαμβάνεται ) και είμαστε έτοιμοι να περάσουμε σε άλλο σύστημα που δεν θα έχει στόχο μόνο τη μεγιστοποίηση των κερδών...

[marios]

Έχει φανεί ότι πλησιάζει το τέλος του καπιταλισμού.
Εδώ που φτάσαμε, δυστυχώς, υπάρχουν μόνο δυο λύσεις. Ή συνεχίζουμε και φτάνουμε στο τέλος που είναι η ( αυτό)καταστροφή μας ή προσπαθούμε να αναπτύξουμε διαφόρων ειδών κινήματα, αντικαπιταλιστικά, ασφαλώς για να βγούμε, συνειδητά, απ΄ το αδιέξοδο. Ο καπιταλισμός είναι ευάλωτος σε κρίσεις και υπάρχουν οι τρόποι για να δημιουργηθούν. Ας μην ξεχνάμε και τον ανθρώπινο παράγοντα. Ο άνθρωπος είναι απρόβλεπτος. Πόσες και πόσες ανατροπές δεν έγιναν μέσα σε μια νύχτα? Πόσο θ΄ αντέξει η αστική τάξη σ ένα παγκόσμιο κίνημα που θα απαιτεί επιτακτικά την παράδοσή των οικονομικών ηνίων? Ουτοπιστικό, αλλά όχι και αδύνατο.

[wind]

Θα ήταν λάθος να μη δεχτούμε την ιδέα της παγκοσμοιοποίησης σαν καταλυτικό στοιχείο της διάλυσης του καπιταλισμού. Βοηθός, αλλά και μέσον για την πιο έγκυρη εγκατάστασή της, η τεχνολογία. Η μαζική παραγωγή, το εμπόρευμα, η εργασία δεν είναι πια η δυνάμεις που προσδιορίζουν τις παραγωγικές σχέσεις του καπιταλισμού αλλά όλα κινούνται γύρω από την αγορά χρήματος και κεφαλαίων.
Αλλά όταν μιλάμε για διάλυση, στην ουσία είναι αντικατάσταση ή, καλύτερα, μετάλλαξη ή μετατροπή σε μια άλλη μορφή, προσαρμοσμένη στα νέα δεδομένα.
Το τέρας, που ονομάζεται τεχνοκοινωνία, είναι το σημείο απαρχής του νέου καπιταλισμού αλλά, ίσως, γίνει και το μέσον για την καταστροφή του. Ο κυβερνοχώρος, η νανοτεχνολογία, και τα νευρικά δίκτυα, με τη δυνατότητα που δίνουν να τροποποιούν τα πάντα και να επιβάλλουν, να δημιουργούν νέες δραστηριότητες και να αλλάζουν τα πάντα έχουν καταφέρει να αδρανοποιήσουν πολλούς παραγωγικούς τομείς σε ευρεία κλίμακα.
Εδώ, όμως, σκοντάφτουμε στη μεγάλη δύναμη του καπιταλιστικού συστήματος και στα προσόντα του που είναι η δυνατότητα να μετατρέπεται για λίγο, ακόμα και σε σοσιαλισμό, για να επουλώσει προσωρινά τα τραύματα από οικονομικές κρίσεις, δίνοντας την ευκαιρία στον, μέχρι τότε ξεχασμένο, πολίτη ότι λειτούργησε υπέρ του και τον προστάτευσε απ΄ τη φτώχια. Έτσι, όμως, βάζει φρένο στην ατομική πρωτοβουλία και δράση.
Γενικά, είμαστε σε μια μεταβατική περίοδο που μπορεί να κρατήσει πολλά χρόνια. Ποιό θα είναι το αποτέλεσμα? Προσωπικά, πιστεύω πως θα είναι ή του ύψους ή του βάθους. Ένα σύστημα στυγνής εκμετάλλευσης με τiς ευλογίες της τεχνολογίας ή ένα σύστημα μιας δίκαιης αναδιανομής. Δεν μπορώ να γνωρίζω γιατί δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο μέχρι τώρα ιστορικά. Το βέβαιο είναι ότι θα μετατοπιστεί το κέντρο της παγκόσμιας οικονομίας, άσχετα αν η Αμερική έχει το οπλισμό που απαιτείται για να το "κρατήσει"…

[kiaskia]

Το καπιταλιστικό σύστημα έχει κάνει τον κύκλο του και έχει γεράσει. Είναι η ώρα να αντικατασταθεί από ένα άλλο πιο ανθρώπινο σύστημα που θα έχει σαν στόχο του όχι την επιδίωξη κέρδους αλλά την κάλυψη αναγκών όπως είναι η στέγη, η τροφή και η μόρφωση.
Δεν ξέρω αν αυτό θα γίνει με όπλα αλλά δεν θα γίνει απ΄τις ΗΠΑ που μετά το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου έχουν αποσυντονιστεί και έχουν χάσει τη σταθερότητά τους εσωτερικά αλλά και εξωτερικά. Το πιο πιθανό να μπουν στο παιχνίδι ασιατικές χώρες όπως η Κίνα.

[iasonas]

στην αρχαια ελληνικη τραγωδια υπηρχε η υβρις ( υπερβαση ) και η καθαρση οποτε η συμμετρια ηταν εξασφαλισμενη. υβρις ειναι η εικονικη πραγματικοτητα της χρηματιστικης οικονομιας και καθαρση η πραγματικη οικονομια των αγαθων και υπηρεσιων.
ιστορικα, το φαινομενο του καπιταλισμου συνδεθηκε με θρησκειολογικες και φιλοσοφικες θεωριες και με την ηθικη τελειωση του ανθρωπου. ο βεμπερ συνεδεσε την ανοδο του καπιταλισμου με την ηθικη της σκληρης εργασιας και της ταπεινότητας. ο πατερας του οικονομικου φιλελευθερισμου ανταμ σμιθ πιστευε στη θεωρια της ηθικης αισθησης, κοινη ταυτοτητα καταγωγης και κοινο ιστορικο τελος των ανθρωπων.
βρισκομαστε στη αρχη της καθαρσης καθως το καπιταλιστικο συστημα παραπαιει και προετοιμαζει το εδαφος για ενα αλλο συστημα που δε θα ειναι αξια, υπεραξια, κερδος, αλλα θα εχει σαν κεντρικο αξονα τον ανθρωπο και θα επιδιωκει την ατομικη ευημερια για καθε ατομο χωριστα. η....και οχι...
η αποσχιση των νεοκαπιταλιστων που πληττει την αμερικη,, οι, στρατιωτικα, δυνατες χωρες που ολοενα και αυξανονται, η αδυναμια της αμερικης να τις ελεγξει, οπως συνηθιζε και η ανεξελεγκτη, πια, πορεια της οικονομιας μας κατευθυνουν σ αυτό που ηδη διαβασαμε. μια αναδιοργανωση με τροπο, ισως, βαρβαρο η μια καταστροφη…

[erion5]

λιγο πολυ, λετε όλοι τα ιδια, αλλα σας διαφευγει οτι μια οικονομικη κριση δεν ειναι απο μονη της ικανη να αλλαξει το γεγονος οτι ο δυνατος παντα θα υπερτερει του αδυνατου.
παντα καποιος θα ειναι στη θεση του δυνατου και καποιος αλλος στη θεση του αδυνατου... δεν υπαρχουν, ομως, μονο δυο κοινωνικες ταξεις και υπαρχουν διαφορες αναμεσα τους. καπιταλιστης ειναι αυτος που εχει τα κεφαλαια, αγοραζει εργατικη δυμανη και εχει κερδος. αυτο το κανει με τον ιδιο τροπο, αλλα σε πιο μικρη κλιμακα κι αυτος που εχει μια μικρη επιχειρηση με εναν υπαλληλο. η διαφορα ειναι στα εισοδηματα και στον τροπο που χειριζεται τις καταστασεις υπερ του ο πρωτος.
εχω την εντυπωση οτι η οικονομικη κριση δεν θα θιξει τον πρωτο αλλα θα εκμηδενισει τον δευτερο με αμεσες επιπτωσεις στον υπαλληλο που πουλαει εργασια για να εξασφαλισει ενα μισθο που ειναι σταθερος και ανεξαρτητος απο τα κερδη η τη ζημια που εχουν οι δυο πρωτοι.
επομενως, ας μη βιαζομαστε να μιλησουμε για τελος του καπιταλισμου αλλα για μια αλλαγη εξουσιας. τα λεφτα θ αλλαξουν χερια αλλα στην ουσια θα ειναι το ιδιο. το σημαντικο ρολο καλουνται να παιξουν οι νεες μορφες εργασιας και η "μαζικη νοημοσυνη".
δυστυχως η ευτυχως, βρισκομαστε σ ενα σημειο που ολα λεγονται μετα- αλλα δεν εχει ξεκαθαρισει τι θα γινει μετα απο το μετα-....

[eleos]

....ο καπιταλισμός πνέει τα λοίσθια, έχει φτάσει σε μια χαοτική, ανεξέλεγκτη κατάσταση. πίσω του, αφήνει ζημιές σ΄όλους τους τομείς. δυστυχώς στην ελλάδα, το καπιταλιστικό σύστημα διαμορφώθηκε κατω από συνθήκες καθοδήγησης και αναγκαστική σύνδεση με την ευρώπη. η ενίσχυση της κρατικής παρέμβασης με μονοπωλειακή πολιτική και οι ιδιωτικοποιήσεις, συρρίκνωσαν τη δημόσια οικονομία και επεβαλαν μια αντιλαική πολιτική, προκειμενου να εναρμονιστουμε με τους όρους εισοδου στην ΟΝΕ.
ακολουθούμε το παγκόσμιο ρεύμα, έχουμε το πλεονέκητα της πιο αργής μετακύλησης, αλλά η πορεία μας είναι σταθερή...
στον ορίζοντα δεν φαίνεται ποια είναι η αρχή του τέλους, αλλά όλο και πιο ξεκάθαρη είναι προοπτική της αλλαγής ή μετάλλαξης του συστηματος...


...

[mixaela_]

μη βιαζεστε, ο "καπιταλισμος" δεν εχει σκοπο να καταθεσει τα οπλα τοσο ευκολα. ξερει και το εχει αποδειξει, να αλλαζει μορφες (μεχρι και σοσιαλισμος εχει γινει για να ορθοποδησει ), να ελισσεται, να κατευθυνεται, να σχεδιαζει...
η ελλαδα, eleos, δυστυχως δεν ειναι σε θεση να σταθει μονη της, φροντισαν, καποτε, οι "μεγαλες δυναμεις" να παιξουν το ρολο τραπεζας κι ακομα ψαχνεται...

[wind]

εχεις δικιο απο μια αποψη, ο καπιταλισμος ειναι για τα καλα εδραιωμενος...
αλλα ολα εχουν ακμη και παραμμη. η καταρρευση των διδυμων πυργων, αντρο του ΠΚΕ, δεν ηταν συμπτωση...

[rokas]

Καθόλου σύμπτωση, ήταν ένα χτύπημα μελετημένο. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι οι ΗΠΑ κατάλαβαν ότι δεν είναι στο απυρόβλητο. Καιρός να σταματήσει η ( υποτιθέμενη ) παντοδυναμία τους.

[irida]

Μέχρι τώρα, οι Η.Π.Α. είχαν το πλεονέκτημα της επιβολής με τα όπλα. Όχι με επιτυχία, βέβαια, πάντα. Τώρα, αυτή η ευχέρεια "μετατοπίζεται" και σε άλλους.